Σάββατο 7 Ιουλίου 2007

Βαρέθηκα!!! (Σήμερα έχει γκρίνια.. σας προειδοποιώ! )

Φεύγω..και σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο προσωπικά δε χαίρομαι πια καθόλου.. βαρέθηκα να ετοιμάζω βαλίτσες κάθε τρεις και λίγο.. βαρέθηκα να πηγαίνω ώρες νωρίτερα στο αεροδρόμιο για να βρω να παρκάρω το αμάξι πάνω σε κάποιο πεζοδρόμιο (γιατί αν το αφήσω στο πάρκινγκ του αεροδρομίου θέλουν το λιγότερο 50 ευρώ για ένα παρασκευοσαββατοκυριακο)- θα μου πεις βέβαια.. εδώ τόσα λεφτά έχεις δώσει στην aegean –κυρίως- τα 50 ευρώ σε μάραναν? ε ναι.. είμαι ακριβή στα πίτουρα που έλεγε και η γιαγιά μου... βαρέθηκα να στήνομαι στην ουρά να κάνω check-in, να ξέρω ακριβώς τι θα μου πει η υπάλληλος.. να την προλαβαίνω κάθε φορά για να της ζητήσω να με βάλει παράθυρο (γμ την κλειστοφοβία μου γμ... πρέπει να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που παθαίνει κλειστοφοβία στα 26000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας!) βαρέθηκα να στήνομαι στις ουρές να παραλαμβάνω βαλίτσες.. σάκους... κλπ κλπ... τα όνειρα μου πακέτο... κάθε φορά που πηγαίνω να δω τους δικούς μου...το άλλο μου μισό.. να σκέφτομαι "αχ τι καλά!!! ξεκινάει το καλύτερο τριήμερο της ζωής μου..." και κάθε φορά που γυρνάω να σκέφτομαι “πάλι στα ίδια γμτ..στη μοναξιά μου...” έχω μάθει απέξω τις υπαλλήλους στο αεροδρόμιο εδώ που μένω...ξέρω τα καταστήματα εκεί καλύτερα από της γειτονιάς μου...ξερώ πότε και που ακριβώς θα κουνήσει στη διαδρομή, ακόμα και αν ο αέρας είναι 0-1 μποφόρ... έχω μάθει τις αεροσυνοδούς και τους πιλότους... με τα επώνυμα τους... εδώ αν ακούω ανακοίνωση με τον τάδε πιλότο ξέρω, αν θα το "σκάσει" στην προσγείωση ή όχι... το τελειωτικό χτύπημα ήταν η παρατήρηση για δεύτερη φορά από δυο διαφορετικές αεροσυνοδούς σε διάστημα ενός και κάτι μήνα.. " αλλάξατε χρώμα στα μαλλιά σας? και αλλάξατε και χτένισμα? σας πάει καλύτερα αυτό..." όχι, αλλά αν αυτό δεν είναι δείγμα ότι έχεις παραταξιδέψει τότε ποιο είναι? έχουμε κάνει υπολογισμούς για το ποσά χρήματα μας έχουν φύγει στην aegean μέσα στα 4 χρόνια και πιστέψτε με είναι πολλααααααααα... παααααρα πολλά!!!! ολόκληρο αμάξι και καλό -δυστυχώς βεβαίως βεβαίως - παίρναμε... έχουμε εξαργυρώσει και πόσες φορές εισιτήρια, λόγω των πολλών μιλίων που έχουμε κάνει... κ.Βασιλάκη της aegean για σκεφτείτε να δώσετε σε μια καρέκλα το όνομά μου-κυρίως- και δει προς το παραθυρο.. εμ τόση "επένδυση"... να πάει στράφι? Θα μου πείτε γιατί τα κάνω όλα αυτά… εμ και δω να μένω δεν παλεύεται η κατάσταση… Μακριά από όλους τους δικούς σου..από τον άνθρωπό σου… ξέρεις τι είναι να μην έχεις την πολυτέλεια να τσακώνεσαι έστω… γιατί μέσα σε ένα σαββατοκύριακο πότε να προλάβεις να τσακωθείς, να τα «βρεις..» να φιλιώσεις και να ξαναφύγεις και να είσαι καλύτερα από πριν.. γιατι γι’αυτό κάνεις όλα αυτά τα ταξίδια, για να είσαι καλύτερα από ότι αν έμενες πίσω… ( ευτυχώς έχω έναν άνθρωπο που με λατρεύει, όπως και εγώ τον λατρεύω..) ξέρεις τι είναι να έχεις το κινητό κοντά σου συνεχώς? Γιατί οι στιγμές είναι πολύτιμες και δεν πρέπει να τις χάνεις… και μια κουβέντα ενός δικού σου ανθρώπου είναι πολύτιμη. Και μη μου πει κανείς γιατί όλη αυτή η γκρίνια μετά από τόσο καιρό που είχα να γράψω… γιατί απλά πάλι γύρισα από ταξίδι.. και όπως γράφω και πάνω… ΒΑΡΕΘΗΚΑ… ΑΠΛΑ ΒΑΡΕΘΗΚΑ! Δώστε μου μια μετάθεση επιτέλους να μαζευτώ… έτσι όπως πάει η κατάσταση και περνούν και τα χρονια.. δυσκολεύουν τα πράγματα, για μεγάλωμα της οικογένειας πχ… (η συνέχεια προσεχώς…)