Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Παλαβά πουλιά...



-Καλημέρα! Τι νέο έχουμε σήμερα?
-Μόνο μια μικρή στο 4 από χρήση ναρκωτικών…Κατά τα άλλα τα ίδια...
-Μικρή?
-21…
-Τι πήρε?
-Δεν ξέρουμε ακόμα…Μόλις πήραμε για τοξικολογικές…
-Μάλιστα…
-Πάρε και συ μια καλλιέργεια βρογχικών εκκρίσεων για να τη στείλουμε…
-Οκ..

…..

-Μας πώς το έκανε αυτό?
-Τι να σας πω…
-Ποτέ δε μου είχε ζητήσει πάνω από 20 ευρώ για χαρτζιλίκι…
-Κουράγιο…Τώρα σας χρειάζεται όσο ποτέ…
-Θα τα καταφέρει?
-Πιστεύουμε πώς ναι… αλλά πρέπει να περιμένουμε….
-Ναι, το καταλαβαίνω…

Η μικρή τα κατάφερε τελικά…

…..



-Καλημέρα! Έχουμε κάτι καινούργιο σήμερα?
-Ναι…Έναν μικρό στο 8 από χρήση ναρκωτικών.. Οι άλλοι είναι οι ίδιοι...
-Ηλικία?
-25…
-Πώς τα πάει?
-Όχι καλά.. Ήταν σε κώμα αρκετές ώρες πριν τον βρουν…

……
-Ξύπνα Σ.
….
-Σ. αν με ακούς κλείσε τα μάτια σου σφιχτά…
….

….

-Σ. αν με ακούς κλείσε τα μάτια σου σφιχτά!
….

-Τίποτα ακόμα?
-Τίποτα…
….

Τίποτα… ακόμα...



"-Είναι τόσα παιδιά με άδειο βλέμμα πάνω στη γη...Τόσα μεθυσμένα, παλαβά πουλιά. Περνούν από τη ζωή χωρίς να την αγγίξουν.Χωρίς να πιουνε μια γουλιά από το χυμό της...
-Είναι γιατί δεν έχουν τη δύναμη... (?)
-Είναι γιατί δεν έχουν την αγάπη...(?) "

Το χρώμα του φεγγαριού - Αλκυόνη Παπαδάκη...