Κλειστό μέχρι...

Το έχω γράψει εδώ, εδώ και εδώ...

Πόσα να αντέξω πια...? Θα το πω... Εύχομαι να χύσετε τα μισά δάκρυα που έχω χύσει εξαιτίας σας... Τα μισά όμως!!!

Όπως μου είπε ο αδερφός μου... λένε πως... "η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν την αυγή..."
μόνο σε αυτό ελπίζω...

θα τα ξαναπούμε...

Δίχως σχόλια...

by gavin penn-crying ballerina






Εκτείνω προς σε τας χείρας μου· η ψυχή μου σε διψά ως γή άνυδρος.

Ποιο 3 να βάλω πρώτο τελικά???

23 Αυγούστου
παγκόσμια ημέρα για την υπενθύμιση του δουλεμπορίου και της κατάργησής του

Σαν σήμερα....

Έγιναν όλα αυτά, αυτά, αυτά και αυτά.
Επίσης για την παγκόσμια ιστορία έχουμε και άλλη version

Στη Γη στις 23 Αυγούστου 1974 συνέβαιναν αυτά, το φεγγάρι έδειχνε κάπως έτσι

ενώ αν είχα γεννηθεί και έμενα στον Άρη σήμερα θα ήμουν 17,5 χρονών...

Ναι ναι καλά το καταλάβατε... σήμερα είναι τα γενέθλιά μου!!! και οκ πέρυσι τη βόλεψα λέγοντας ότι εκ παραδρομής έγραφαν ανάποδα την ηλικία μου (όχι ότι με βόλευε έτσι... :PPPP) φέτος όμως πώς θα το παλέψω??? όχι πείτε μου??? ποιο 3 να βάλω πρώτο???



και για να εξηγηθώ... είμαι γεννημένη την ημέρα που αλλάζει ο λέοντας με την παρθένο... το λεπτό (02.45 νομίζω τα ξημερώματα... θα επιβεβαιωθεί για ααλλη μια φορά από τη μαμά) που αλλάζει ο ωροσκόπος από δίδυμο σε καρκίνο...οπότε είμαι μια τετραχασμένη προσωπικότητα... και αν πιάσεις και το δίδυμο για διπλό...άστα να πάνε!!! πενταχασμένη!!! πολύυυυυ βάρος για έναν άνθρωπο ρε γμτ!!!

τέλος
Celtic astrology: your sign is
Poplar








Aztec astrology: your sign is
Flint (tecpatl)









Egyptian astrology: your sign is
Geb










Chinese astrology: your sign is
Tiger of wood








οπότε έχασα το μέτρημα!!!!


και για να μη λένε και κάποιοι... να και το γλυκό μου!!!

E-E-E-Eρχεται!!!

έρχεται σας λέω έρχεται... ούτε εν τω μέσω της νυκτός ούτε το άλλο καλοκαίρι... σήμερα το απογευματάκι... έκπληξη!!! εισιτήριο επιστροφής δεν έχει βρει.. το πολύ πολύ λέει να φύγει με το καράβι... και κατάστρωμα! (αφού άλλες θέσεις σε αεροπλάνα ή πλοία προς το παρόν δεν υπάρχουν για Κυριακή απόγευμα!) δεν τον νοιάζει λέει... ο μονάκριβός μου έρχεται! για τα γενέθλια μου... επιτέλους μετά από 5 χρόνια θα τα περάσουμε μαζί! το 2003 test event για την ολυμπιάδα (εγώ Αθήνα, αυτός εδώ-στο νησί), 2004 ολυμπιάδα (εγώ πάλι Αθήνα, αυτός πάλι στο νησί), 2005 ετοιμασίες για το κοινό μας ταξίδι στη ζωή (εγώ πάλι Αθήνα, αυτός ακόμα μια φορά στο νησί) και 2006 λόγω δουλειάς (αυτός διορισμένος πλέον στην Αθήνα και γω μοναχή μου στο νησί)... όχι πείτε μου δεν έχω έναν εκπληκτικό άνθρωπο δίπλα μου??? που όταν διορίστηκα στο νησί αυτός τον επόμενο μήνα παραιτήθηκε από τη δουλειά του για να μη με αφήσει μόνη μου... και άφησε μια πολύ καλή δουλειά με πολύ καλές οικονομικές απολαβές αρκεί να είμαστε μαζί... και όταν του ήρθε ο διορισμός του το σκεφτόταν που θα με αφήσει μόνη μου εδώ... Ε-ε-έρχεται σας λέω... επιτέλους θα τον δω μετά από 1.5 μήνα... αχ πώς θα με βρει? πόσο άραγε άλλαξα σε ενάμιση μήνα? πόσο άλλαξε? πω πω με έπιασε άγχος...τι να βάλω για να πάω στο αεροδρόμιο να τον πάρω...τα μαλλιά μου πώς να τα κάνω? πώς να μακιγιαριστώ? λες και είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό...θα ρουφήξω όση από τη μυρωδιά του μπορώ για να την έχω συνέχεια στα ρουθούνια μου...θα τον ακουμπάω συνέχεια για να έχω ξανά την αφή του...θα τον χαζεύω συνέχεια για να έχω συνέχεια την εικόνα του στα μάτια μου... και τα πιο απλά... θα κάθομαι πλέον συνοδηγός στο αμάξι δίπλα του όταν οδηγεί! να έχω το χέρι μου στο μηρό του και ας γκρινιάζει ότι του πιέζω το γκάζι έτσι... θα ξέρω πως ό,τι και να γίνει θα είναι εδώ...για μένα... θα χωθώ στην αγκαλιά του και θα νιώθω ασφαλής...σα στρείδι θα κολλήσω εκεί... θα κοιμάμαι πια χωρίς φώτα αναμμένα, χωρίς τηλεόραση ανοιχτή (γιατί φοβάμαι αλλιώς..) και αν ακούσω θόρυβο στη νύχτα δε θα σηκωθώ... γιατί θα με χαϊδέψει στα μαλλιά και θα μου πει "ησύχασε!τώρα εγώ είμαι εδώ..." το βράδυ θα καθίσουμε αγκαλιά στο μπαλκόνι να χαζέψουμε τ'αστέρια... θα μπλέξουμε τα πόδια μας στην απέναντι καρέκλα... θα τον νιώθω δίπλα μου ...επιτέλους θα είναι εδώ ρε γμτ! και ας μου ανακατέψει τα πράγματα στο μπάνιο ή στη ντουλάπα για να βάλει τα δικά του... και ας θέλει να τρώει συνέχεια μακαρόνια όσες μέρες θα είναι εδώ... και ας μου γκρινιάζει για τον υπολογιστή και για την τρέλα που έχω με το ίντερνετ... θα τον έχω εδώ επιτέλους! το γλυκό βασανάκι μου ε-ε-έρχεται! ακόμα δεν το πιστεύω!

πατήστε το κουμπάκι να ακούσετε το νέο τραγουδάκι!

θα μου κάνετε σιγόντο???

ΑΑΑπόψε το ξέρω-απόψε το ξέρω
κοντά μου θα 'ρθεις,
μεεε θέλεις σε θέλω-με θέλεις σε θέλω
λεπτό μην αργείς.....

Γέλα μου... όπως και χτες...γέλα μου!

Άλλο είχα σκοπό να ανεβάσω, αλλά το είδα αυτό και λύθηκα στα γέλια... και το "δανείστηκα"... εξάλλου, το γέλιο ως γνωστόν....βοηθάει στο σιδέρωμα και στα πλυντήρια

Αφιερωμένο και στην ξαδερφο-κουμπάρα μου που σιιιιγουρα ακούει τέτοια καθημερινά στην τράπεζα!!!!


Τηλεφωνικές ατάκες σε τράπεζα

- Θέλω να φρακάρω την κάρτα μου
Μήπως αν την φρικάρεις δουλέψει καλύτερα;

- Η Eurobank είναι θυγατρική της Έβρομπανκ;
Ναι!! Το πέτυχες!!

- Μπορώ να κάνω ανάληψη με κάρτα της Eurobank από λογαριασμό της Εμπορικής;
Πως σου πέρασε τέτοια τρελή ιδέα;

- Ήρθε ο σκιούριερ και πήρε τα χαρτιά.
Βρε τον άτιμο...

- Να δούμε για την κάρτα μου τη Μάστα;
Ναι! Είμαι πολύ περίεργη, μια που δεν έχω ξαναδεί τέτοια κάρτα!!

- Έχω ραντεβού με courier. Μπορούμε να το ελέγξουμε γιατί με πήραν
πρωταπριλιά και φοβάμαι μη μου έκαναν πλάκα;
ΟΕΟ

- Ενδιαφέρομαι να δηλώσω μια απώλεια κάρτας. Με θυμάστε; Είχα πάρει παραμονή πρωτοχρονιάς και το κλείσαμε επειδή δεν είχα ταυτότητα.
Αμέ! Σε σκέφτομαι κάθε μέρα!

- Η κάρτα μου δεν έχει ενεργηθεί ακόμα...
Μήπως αν κατανάλωνε περισσότερες φυτικές ίνες;

- 11 Ιανουαρίου.
- 11 Πρώτου;
- Όχι 11 Ιανουαρίου!
Πάλι καλά και θα το έγραφα λάθος

- Είμαι μια τρομακτική πελάτισσα της Eurobank.
Δηλώσεις!!

- Δεν είχε φάκελο στο μηχάνημα, και πήρα ένα διαφημιστικό, τα τύλιξα και τα έβαλα μέσα. Δεν πειράζει, ε;
Όχι βέβαια! Δίνεις χρώμα στη ζωή μας

- Έχω κάνει αίτηση. Εγκρίθηκε, ή έφαγα χυλόπιτα;
Ναι! Ούτε η κάρτα δεν σε θέλει γκόμενο.

- Ταυτότητα;
- Χ.....
- Χι όπως Χρήστος;
- Όχι, Χι όπως Χαριστέας.
Αυτό το Χ γράφεται με πιο κεφαλαίο

- Μου στείλατε ένα πίνκ.
Στείλε μας πίσω ένα πονκ

- Έχω κάνει εξουσιοδότηση στο μηχάνημα κάθε μήνα να πληρώνει το λογαριασμό.
Τεχνολογία!!

- Για να πληρώσω στο ΑΤΜ τι χρειάζεται;
- Απλώς χρειάζεται η κάρτα σας.
- Πρέπει να έχω και χρήματα;
Ποιος σου βάζει τέτοιες τρελές ιδέες στο μυαλουδάκι σου, ε;

- Μου κράτησε το μηχάνημα την κάρτα. Κουμπί eject δεν έχει; .
Ναι, δίπλα απ΄το play και κάτω από το idiot

- Πήγε η γυναίκα μου να κάνει πληρωμή της κάρτας της στο μηχάνημα και έβαλε κατά λάθος τη δική μου.
- Πραγματοποίησε δηλαδή πληρωμή στη δική σας κάρτα;
- Όχι, έβαλε την κάρτα μου μέσα στο φάκελο...
Ξανθιά ε;

- Έκανα αίτημα για κάρτα αλλά μου εγκρίθηκε μόνο το ΡΙΝ. Μπορώ να κάνω συναλλαγές με αυτό;
Ναι αμέ. Θα το βάζεις στο ΑΤΜ χωρίς την κάρτα.

- Έχασα την κάρτα και έχω χαράξει πάνω το ΡΙΝ.
Αλήτες με τα γκράφιτί σας!!

- Να σας πω τον αριθμό της κάρτας μου;
- Μάλιστα.
- 6019 .
- Ονομάζεστε; _...
- Όνομα πατρός; _...
- Μια διεύθυνση; _...
- Ο αριθμός της ταυτότητάς σας; _...
- Και η ημερομηνία γέννησής σας; _...
- Πολύ ωραία. Τι θα θέλατε να δούμε;
- Την έχασα...
Βζζζζζζζζζζζντόινγκ! Του το έφερε όμως μαλακά, να μην τον αγχώσει τον υπάλληλο.

- Βάζω την κάρτα, δεν μου δίνει χρήματα. Τη βγάζω, υπογράφω, την ξαναβάζω, και πάλι τίποτα...
Μόνο υπογραφή βάλατε; Ένα "με αγάπη στο ΑΤΜ";
.
- Ναι γεια σας. Πριν 5 χρόνια είχα κάνει αίτηση για κάρτα και δεν μου
είπατε τι έγινε...
Θα σας ενημερώσουμε στα επόμενα 5

- Η κάρτα σας;
- Θα μου τη φέρει ο ταχυδρόμος. Του έχω δώσει και μπουρμπουάρ για τα
Χριστούγεννα! Θα μου τη φέρει σίγουρα!
Αυτό είναι να έχεις μέσον

- Ναι γεια σας. Μου στείλατε ένα φάκελο. Τι γράφει μέσα;
- Τον ανοίξατε;
- Όχι. Τι γράφει μέσα;
Μισό λεπτό να μυρίσω τα δάχτυλά μου

- Δε μου λέτε; Το ΡΙΝ όπως είναι κάθετα το διαβάζω από κάτω προς τα πάνω, ή από πάνω προς τα κάτω;
Εξαρτάται... Το χαρτί πως το κρατάτε;

- Είμαι μια τεράστια πελάτισσα της Eurobank.
Σε κιλά αναφέρεστε;

- Δηλαδή το ΡΙΝ που λέει Mastercard είναι για τη Mastercard;
Όχι βέβαια, για τον φούρνο μικροκυμάτων

- Έχετε στείλει ένα ΡΙΝ για μένα στο όνομα του άντρα μου...
Ισότητα δεν θέλατε;

- Έχει επιστρέψει η κάρτα μου και μου είπαν ότι θα τη στείλουν στο
κατάστημα Ζακύνθου.
- Ωραία.
- Δεν γίνεται να την πάρω νωρίτερα και όταν έρθει να την κρατήσουν; .
Αμέ! Μισό λεπτό να σας συνδέσω με τον Κόπερφιλντ

- Μου λέει προηγούμενο υπόλοιπο μηδέν, πήγα κι έβαλα 200 ευρώ και λέει νέο υπόλοιπο 200 (δηλαδή -200). Πρέπει να τα πληρώσω;
Ναι. Κι αν σας πει άλλο ποσό μετά να το πληρώσετε κι αυτό!!

---------------------------------------------------------------
και να ξέρετε ότι σας βλέπω!!!! χαχα! Πατήστε και το κουμπάκι να ακούσετε το τραγουδάκι ντε! το έβγαλα από το autoplay, γιατί το έχει να παίζει πολύ δυνατά!

Γενέθλια (part I)

Μπαίνουμε στην περίοδο γενεθλίων του σογιού! Η οποία ξεκινάει από σήμερα με τα γενέθλια του θείου Αντρέα! Βασικά θείο δεν το λέω πια εδώ και καιροοοο! Τον λέω γειτονοκουμπάρο (καθότι και γείτονας και νονός του αδελφού μου) πατεροκουμπάρο (καθότι πατέρας της ξαδέλφης μου-κουμπάρας μου) και αυτός με λέει brother Louie Louie (επειδή ένα καλοκαίρι στους Νέους Πόρους, στην Πιερία, και στη Ραψάνη, στον Όλυμπο, τους είχα πρήξει τα συκώτια με το εν λόγω άσμα… ούτε που θυμάμαι ακριβή χρονολογία…και όσοι τη θυμούνται παρακαλούνται να την ξεχάσουν… απλά για την ιστορία ήμουν πααααααρα πολύ μικρή… χμμ μήπως να πω σε βρεφική ηλικία?? Χαχα)

Mε την οικογένεια του θείου έχουμε κάνει απίστευτες διακοπές σε πολλά μέρη της Ελλάδας… και οι πλέον αξιομνημόνευτες στη Ραψάνη & στους Νέους Πόρους, όπως ήδη ανέφερα! Όπου το εξής φοβερό! Έχει φαγωθεί μέρες ο θείος να μας μαγειρέψει σε ένα γκάζι που είχαμε εκεί, τη φοβερή μακαρονάδα του με ζαμπόν-κάτι σαν τούλιπ- και κόκκινη σάλτσα (μακαρονάδα Andrew!).. αφού τα φτιάχνει όλα αυτά και τα έχει βάλει σε πλαστικά πιατάκια, για να φάμε όλοι οι παρευρισκόμενοι (4 αυτοί και 4 εμείς), πιάνει ένα μπουρίνι, μα ένα μπουρινι άλλο να σας λέω και άλλο να το ζείτε! Και μια βροχή… Ο πανικός! Για πότε μαζευτήκαν όλα και την κάναμε για τη Ραψάνη, ούτε και γω δεν ξέρω… τελικά την άλλη μέρα το πρωί, όπως κατεβαίναμε από το βουνό, σταματήσαμε σε μια πηγή και ξεχωρίζαμε τα πράγματα μέσα από το τραπεζομάντιλο που τα είχαμε πετάξει όλα χύμα… τα πιατάκια..τα μακαρόνια… το ζαμπόν… τα πιρουνάκια… για να τα πετάξουμε τελικά πάλι όλα μαζί σε ένα κάδο σκουπιδιών… τελικά αυτή η μακαρονάδα πότε δε μάθαμε τι γεύση είχε! Αυτό όμως που δε θα ξεχάσω ποτέ, ήταν κάποιες διακοπές που είχαμε πάει (ο αδερφός μου-η μαμά μου εγώ-η θεία μου – η ξαδελφοκουμπάρα μου-ο ξάδελφός μου) στη Σέριφο, δίχως τους μπαμπάδες γιατί δεν είχαν άδεια…. Τότε λοιπόν είδα μια άλλη πλευρά του κατά τα άλλα «σκληρού» θείου.. έπαιρνε τη θεία μου τηλέφωνο (δε θυμάμαι αν υπήρχαν κινητά τότε αλήθεια..) και της έβαζε να ακούσει το «ζήτα μου ό,τι θες» της πρωτοψάλτη.. απλά για να της πει ότι του λείπει… βασικά το είχε τόσο δυνατά που το ακούγαμε και μείς που ήμασταν παραδίπλα… και συγκίιιινηση η θεία μου!!!!

Αυτό που μου «χτυπάει» ακόμα είναι όταν με μια ξαδέλφη μου την Άννα- σχεδόν συνομήλικη (πάντα θα της θυμίζω ότι με περνάει 1 ολόκληρο μήνα και 16 ημέρες… δηλαδή με τις στρογγυλοποιήσεις σχεδόν δυο μήνες!!! Χα!) καθόμασταν στη βεράντα ένα βράδυ Ιουλίου νομίζω και συζητάγαμε περί μαγειρικής… τότε σκεφτόμασταν να ξεκινήσουμε τις πρώτες μας συνδυασμένες μαγειρικές απόπειρες (οι οποίες ουσιαστικά ξεκίνησαν και τελείωσαν με το τραπέζι για κάποια επέτειο γάμου των γονιών μου, γιατί η Άννα καθώς έπλαθε κάτι ατομικά ρολακια με αυγό βρασμένο μέσα, έχασε το δαχτυλίδι της και όλοι αποφάσισαν ότι καλυτέρα να παίρνουμε απέξω παρά να χάνουμε δαχτυλίδια κάθε φορά ~ οικονομικά είπαν δεν τους συνέφερε! Εύχομαι να μην ήταν άλλοι οι λόγοι οι πραγματικοί!) τεσπα… αφού λοιπόν συζητάγαμε με την Άννα τι να μαγειρέψουμε την άλλη μέρα και αφού είχαμε κατεβάσει τα βιβλία μαγειρικής της μαμάς της και σχολιάζαμε όποια συνταγή υπήρχε στην ελληνική και όχι μόνο κουζίνα, καταλήξαμε ότι καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε με κάτι εύκολο.. βλέπε καγιανά! (ντομάτες με αυγά τουρλού στο τηγάνι, για τους μη μυημένους! :P )… και έτσι καληνυχτίσαμε το θειο… στον οποίο υποσχεθήκαμε ότι όταν γυρίσει από τη δουλειά του το επόμενο απόγευμα θα του έχουμε ένα καγιανά μούρλια!!!! Τελικά την άλλη μέρα έρχεται ο θείος πεινασμένος ~δεν είχε φάει τίποτα ο άνθρωπος όλη μέρα στη δουλειά του για να τιμήσει τον καγιανά μας~ και τι να δει??? Το απόλυτο τίποτα! Είχαμε φύγει για διακοπές!!! Τώρα αυτό πως προέκυψε δε θυμάμαι καθόλου... ειλικρινά!!! αλλά ακόμα το χτυπάει ρε γμτ!!!

Ο πατεροκουμπάρος λοιπόν έχει τα ακόλουθα χαρίσματα! Τρελαίνεται για αναλυτικότατες συζητήσεις την ώρα του φαγητού! Και αυτό είναι προσόν αρκεί να μην πεινάς… τρώει πιο αργά από όσο μίλαγε ο Καραμανλής~ ο αείμνηστος… ένα «φαγητό» μπορεί να διαρκέσει ωωωωρες ατελείωτες! Αλλά πέρα από αυτό στο ενδιάμεσο θα συζητάει κιόλας!!! Έχει απίστευτες γνώσεις στα οικονομικά… (κάνει και τις δηλώσεις όλης της οικογένειας).. έχει τρομερή υπομονή με τα μαστορέματα του (μιλάμε Ο τεχνίτης!).. έχει φοβερό κρασί πάντα ( «κάβα Andrew» τη λέει! Μέχρι και εμφιάλωση κάνει για ειδικές περιστάσεις. Και μάλιστα ψάχνει στο ιντερνετ να βρει που είχε βρέξει ή όχι (?) ~πότε δε το θυμάμαι ποιο είναι το σωστό~ για να πάρει μούστο από εκείνη την περιοχή και να βάλει κρασί! Μια φορά είχε φέρει και από κάποιο νησί- Λέσβο θαρρώ πως ήταν…αλλιώς πάει με την μπαγαζιερα να φέρει η από το χωριό… ή από τη Νεμέα! Όχι παίζουμε!)… φτιάχνει φοβερή τσιντσιρελλλα (ανάμιξη απροσδιόριστης ποσότητας λευκού κρασιού-σόδας-σεβεν απ-κοκα κολα νομίζω) που ακόμα και στην Εύβοια που είχαμε πάει μαζί οι οικογένειες για διακοπές στην Κύμη~ τη ζήλεψε ο κύριος που είχε το ξενοδοχείο όπου μέναμε και τρώγαμε ενίοτε και ήθελε να του πει τη συνταγή ο θείος… κάνει καταπληκτική παρέα στο μπαμπακά μου με τα «καψούλια» τους κάποια βράδια καλοκαιριού, όταν έχουν τα «δικά» τους και κάθονται στη βεράντα μας για ένα «καψούλι» (βλ. ουίσκι με κόκα κόλα) όπου κάθονται και συζητααανε… βασικά το μεγαλύτερο προσόν του είναι ότι μένει απέναντι μας! (χα! Σιγά μην έλεγα κάτι άλλο! ) Μια φορά θυμάμαι, παλιά, είχα βάλει δυνατά μουσική, όταν έλειπαν οι δικοί μου για διακοπές, και σιδέρωνα στη βεράντα μας, και είχα λιώσει το “why does my heart feel so bad ”του Moby…από τις τόσες φορές που το έπαιξα μάλλον ανησύχησε ο άνθρωπος και κάποια στιγμή τον άκουσα να μου φωνάζει από απέναντι…«όλα καλά Ρηνούλι?» Ακόμα και τώρα με παίρνει τηλέφωνο να μου πει το ίδιο… «Γερά Ρηνούλι! Αγάντα!» Πέρα από την πλάκα είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος με μια καταπληκτική οικογένεια που έχει δημιουργήσει μαζί με τη θεία μου-αδερφή της μαμάς μου, στην οποία δεν είναι τυχαίο βεβαίως βεβαίως ότι ανήκει και η κουμπάρα μου! (Ειρήνη μικρή είδες πώς το έφερα? Σεμνά και ταπεινά!! Εξάλλου εμείς είμαστε άνθρωποι χαμηλών τόνων!!! Ούτε κόκκινα χαλιά! Ούτε ελικόπτερα… :P ) Την οικογένεια απλά συμπληρώνει ο φανταστικός ξάδερφος Τάκης! :PPP (λέγε με “οδοστρωτήρα”! Ξέρεις εσύ!!! Χα!χα!)

Χρόνια πολλά γειτονοκουμπάρε!!! Να τα χιλιάσεις!!!

Και φυσικά το τραγούδι που συμπληρώνει το κείμενο δε θα μπορούσε να ήταν άλλο από το…

top 5 (part 1)

Ο Μάνος έβαλε τον ακόλουθο προβληματισμό… 5 αγαπημένοι ηθοποιοί… βασικά και γω το ίδιο πρόβλημα έχω με πολλούς…. 5 επί ποσο??? Αφού λατρεύω τις ταινίες… με συνέπεια να έχω δει παααρα πολλές και να έχω λατρέψει πολύ περισσότερους ηθοποιούς! Και γω θυμάμαι Σαββατόβραδα στημένη την οικογένεια να βλέπουμε τις ταινίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου και, μόλις τελείωνε αυτή που βλέπαμε, να περιμένουμε πως και πως μέχρι το επόμενο Σαββατόβραδο… πολύ μίλησα όμως… ας μιλήσουν οι ηθοποιοί…

(θα κλέψω λιγάκι ε?)

Λατρεμένοι ξένοι!


Τον λατρεύω ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον… κάτι η παρουσία του, κάτι η φωνή του με κάνουν να θέλω να βλέπω τις ταινίες του ξανά και ξανά… από τον 007, "το κυνήγι του κόκκινου Οκτώβρη" ή το "όνομα του ρόδου" ως το «βράχο»…τη "διπλή παγίδα"...ή το "finding Forrester"…και πολλές άλλες...






Λατρεμένος, γιατί έχει ένα βλέμμα απίστευτο… που με κέρδισε από την πρώτη φορά που τον είδα…και στον "πληροφοριοδότη" ήταν απλά συγκλονιστικός… παραθέτω από τη συνέντευξη του Ντι Κάπριο στο Γιάννη Ζουμπουλάκη στο Βήμα

«Τον είχα συναντήσει για μία και μοναδική φορά σε ένα παιχνίδι μπάσκετμπολ όταν ήμουν 17 χρόνων» λέει ο Ντι Κάπριο για τον θρυλικό συμπρωταγωνιστή του στον «Πληροφοριοδότη», τον Τζακ Νίκολσον. «Ανέκαθεν τον θαύμαζα. Ο άνθρωπος είναι από μόνος του κλάση και στα μέρη μου θεωρείται Θεός. Πολλοί μπορούν και τον μιμούνται αλλά κανείς δεν μπορεί να γίνει κύριος Νίκολσον...».
«Ομολογώ ότι είχα μεγάλη αγωνία όταν θα παίζαμε για πρώτη φορά μαζί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μούδιασμα της στιγμής που τον είδα να μπαίνει για πρώτη φορά στον χώρο των γυρισμάτων. Να 'μαι λοιπόν εκεί, να ξέρω ότι θα πρέπει να περιμένω το απρόβλεπτο, αυτό που δεν είναι γραμμένο στο σενάριο - αλλά τι στο διάολο θα είναι; Ο Νίκολσον σε αναγκάζει να βρίσκεις ασφαλιστικές δικλίδες. Λίγο πριν από τη σκηνή όπου με κατηγορεί ότι είμαι καρφί (σ.σ.: ο Ντι Κάπριο χρησιμοποιεί τη λέξη rat-αρουραίος) ένας από τους βοηθούς με είχε προειδοποιήσει: "Ο Νίκολσον κρατά ένα μπουκάλι ουίσκι, ένα πιστόλι, ένα καλάθι, ένα κουτί σπίρτα και έναν πυροσβεστήρα. Να 'σαι προετοιμασμένος. Κάτι θα συμβεί". "ΟΚ" λέω. "Cool". Λίγα λεπτά αργότερα το τραπέζι έχει ανάψει φωτιά με ουίσκι, πάνω του περπατούν αρουραίοι και εγώ παρακαλώ για τη ζωή μου με ένα πιστόλι καρφωμένο στο πρόσωπο. Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν στο αρχικό σενάριο. Ο Νίκολσον σε έχει διαρκώς σε ετοιμότητα - γεννάς πράγματα επί τόπου από το μυαλό σου. Σε βοηθά να υποδυθείς με αυθεντικότητα τον ήρωά σου».

Στο "άρωμα γυναίκας" με κέρδισε…στο "Ένταση" ήταν εκπληκτικός... στο "insomnia" με μάγεψε… Ακόμα και στο "Frankie&Johnny" ή στο "Simone" μου άρεσε… κάτι μου κάνει τελικά αυτός… κάτι!





Τι να πω γι’αυτόν??? Ξεκίνησα με το"Forrest Gump"... Ξαγρύπνησα στο Seattle.. Πήρα το "mail" του… Στο "πράσινο μίλι" είχα κλάψει πόσες φορές… Ναυάγησα μαζί του… Έτρεχα μαζί του να πιάσουμε το Ντι Κάπριο… Στο terminal δε με τρέλανε όπως περίμενα...Μόνο μελανό του σημείο για μένα η συμμορία των 5… κοιμήθηκα στα μέσα της ταινίας! (και όλα αυτά χωρίς να έχω δει το Φιλαδέλφεια ακόμα!)

Στην 5 θέση ισοβαθμούν τέσσερις όμως!


Γιατί απλά στο «dead poets society» πίστεψα ότι μπορώ να τα κατακτήσω όλα.,.. με πήρε μαζί του… με έκανε να ανέβω και γω πάνω στο τραπέζι του σπιτιού μας και να φωνάζω τον καπετάνιο μου… στο «θα σε βρω στον παράδεισο» με έκανε και έκλαψα… για τη δύναμη της αγάπης…


Γιατί στο 16 τετράγωνα ένιωθα ότι και γω κούτσαινα μαζί του… αν και αρχικά δε με είχε ξετρελάνει… (από το «αυτός, αυτή και τα μυστήρια»), όμως μετά ήρθαν οι "12 πίθηκοι", η «έκτη αίσθηση» και «τα 16 τετράγωνα»… αποδεικνύοντας και αυτός ότι όσο παλιώνει το κρασί γίνεται καλύτερο τελικά! και μάλλον είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει αυτός εδώ!



Γιατί στα "μαθήματα αμερικάνικης ιστορίας" o Έντουαρντ Νόρτον, για μένα, έδωσε μαθήματα ηθοποιίας!!!









και last but no least beloved!!!!



Γιατί αν και πανέμορφος, είναι τελικά πολύ καλός! Μοιάζει σκάνδαλο σχεδόν να τα έχει όλα αυτά! Και απλά μου αρέσει παααρα πολύ όμως! Μα πάααρα πολύ όμως! Θα παραφράσω μια αγαπημένη ταινία του… Meet Brad Pitt!








Και για να μην αναφερθώ στουςRobert Redford, Meryl Streep, Rodert De Niro, Michelle Pfeiffer, Meg Ryan, George Clooney, Julia Roberts, Johnny Depp και μου πείτε ότι κλέβω πολύ…


Και θα ακολουθήσει ανάρτηση με τους έλληνες!!!! Χα όχι παίζουμε!!!

Να πω ότι αυτό το γράψαμε μαζί με το μονάκριβό μου (δια τηλεφώνου)...αν και δε συμφώνησε με τις τελικές επιλογές μου...απλά αρκέστηκε από ένα σημείο και μετά να μου θυμίζει ταινίες που έχουμε δει...

Οι βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ!

Το διάβασα σε ένα φιλικό site και λύθηκα στα γέλια! Το "δανείστηκα" για να μας φτιάξει λίγο τη διάθεση μετά τα τελευταία γεγονότα που φυσικά και δεν τα ξεχνάμε!
Απαραίτητη προϋπόθεση... το χαμόγελο σας! πάμε λοιπόν!

Οι βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ!

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το ποτό έχει χρώμα διάφανο και είναι εντελώς άγευστο.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Το ποτήρι άδειασε.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Παραγγείλετε το επόμενο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Ο τοίχος απέναντι ξαφνικά γεμίζει με πολύχρωμα φώτα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Έχετε πέσει ανάσκελα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ζητήστε να σας ακουμπήσουν πάλι στο μπαρ.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Έχετε τη γεύση μοκέτας και αποτσίγαρων στο στόμα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Εχετε πέσει μπρούμυτα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ζητήστε να σας ακουμπήσουν πάλι στο μπαρ.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το ποτό είναι άγευστο και τα ρούχα είναι βρεγμένα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Δεν έχετε ανοίξει το στόμα, ή φέρνετε το ποτήρι σε λάθος σημείο του προσώπου.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Πηγαίνετε στην τουαλέτα και κάνετε εξάσκηση (κρυφά).

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Αισθάνεστε τα πόδια κρύα και υγρά.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Κρατάτε το ποτήρι σε λάθος γωνία.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Γυρίστε το ποτήρι ώστε το άνοιγμα να κοιτάει στο ταβάνι.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Αισθάνεστε τα πόδια ζεστά και υγρά.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Δεν φταίτε εσείς.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Αναζητήστε το σκύλο που σας έκανε τη 'δουλειά'.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το πάτωμα φαίνεται ασυνήθιστα θολό.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Κοιτάτε μέσα από το άδειο ποτήρι.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Παραγγείλετε το επόμενο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το πάτωμα ξαφνικά αρχίζει να κινείται.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Σας βγάζουν έξω.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ρωτήστε αν σας πηγαίνουν σε άλλο μπαρ.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Όλα γύρω είναι μαύρα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Το μαγαζί έκλεισε.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Μάθετε τη διεύθυνσή σας από το μπάρμαν.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Στην επιστροφή, το ταξί ξαφνικά αποκτά πολύχρωμη ταπετσαρία.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Το επίπεδο αλκοόλ στο αίμα ξεπέρασε τα όρια συναγερμού.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ή ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ !
-----------------------------------------------

αρχική ανάρτηση rambo ;-)

----------------------------------------------
και η κοινωνική προσφορά μας!

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ 24ΩΡΟ ΕΙΝΑΙ:

ΠΡΩΙΝΟ

1 ποτήρι γάλα πλήρες και φρυγανιές με βούτυρο και μέλι

ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ

1 ποτήρι χυμό

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ

Ρύζι ή μακαρόνια, χώρις σάλτσα, με τυρί και σαλάτα μαρούλι

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ

1ποτήρι χυμό

ΒΡΑΔΥΝΟ

Κοτόπουλο σχάρας, 1 ντοματοσαλάτα και 1 φέτα ψωμί

ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ

Γιαούρτι με μέλι



Πηγή: Περιοδικό Vita

edit σύμφωνα με ενημέρωση από τη γλυκιά μας νερίνα

"Επίσης για την άλλη μέρα βοηθάει μια αναβράζουσα C σε ένα ποτήρι νερό που έχεις διαλύσει μια κουταλιά ζάχαρη.:)"

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...

(οδηγίες! πατήστε pause στο τραγούδι της σελίδας- πατήστε play στο βίντεο της ανάρτησης και πάμε! διαβάστε μόνο τα έντονα αν δεν έχετε χρόνο)


Άγγελος εξάγγελος




Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Μπομπ Ντίλαν
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι τι του 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία

Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μας πει κανένα

παραθέτω! δίχως σχόλια από τη μεριά μου...


Λίγους μήνες νωρίτερα ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών (ΑΟΟΑ) ζητούσε εγγράφως τον λόγο από την υπηρεσία αναδασώσεων, γιατί φύτεψε δέντρα σε περιοχή της Ραφήνας που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα και ο ΑΟΟΑ με έγγραφό του ζητεί από την υπηρεσία αναδασώσεων «να διακόψει άμεσα τις εργασίες δεντροφύτευσης στην έκταση του οργανισμού μας. Σε περίπτωση που ήδη έχετε καταλάβει εκτάσεις μας, να αφαιρέσετε τα όποια φυτά τοποθετήσατε». Πρόκειται για δασική έκταση 400 στρεμ. που κάηκε το 2005. Το δασαρχείο τη θεωρεί δημόσια και γι' αυτό προχώρησε στην αναδάσωση, ο οικοδομικός Συνεταιρισμός όμως που αναμένει την πολεοδόμησή της -ήδη υπάρχει σχετικό Π.Δ. που απορρίφθηκε όμως από το ΣτΕ- προτιμά να μην έχει δασική βλάστηση.

πηγή news.kathimerini.gr (19/07/07)

και

30 χρόνια καίγεται, 50 χρόνια χτίζεται

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ


Το βουνό με το ηφαιστειόμορφο, κωνικό σχήμα, ακόμη και αν ήταν ένα πραγματικό ηφαίστειο δεν θα «κάπνιζε» τόσο συχνά. Το άλλοτε πευκόφυτο βουνό της Αττικής, το ήπιο τοπικό κλίμα του οποίου οδήγησε τις Αρχές στην ίδρυση σανατορίου στις ΝΑ πλαγιές του, αποτελεί το πλέον πυρόπληκτο βουνό της ηπειρωτικής Ελλάδας. Χθες η φωτιά κατέκαψε δασικές εκτάσεις που είχαν αναγεννηθεί μετά τη φωτιά του 1981.

Μετά τις φωτιές του 1995 και του 1998 (στη διάρκεια των οποίων καταστράφηκαν 7.000 και 8.000 στρέμματα, αντίστοιχα), το μεσογειακό πευκοδάσος της Πεντέλης ξεπέρασε πια τα όρια της φυσικής αντοχής του απέναντι στη φωτιά και δεν είχε τα αποθέματα να αντιμετωπίσει τη διαταραχή που του προκάλεσε, όπως θα το έκανε κάθε μεσογειακό δάσος που πλήττεται από πυρκαγιά σε ένα χρονικό διάστημα 50 χρόνων.

Ρεκόρ συχνότητας

Τα αρχεία της Δασικής Υπηρεσίας είναι αποκαλυπτικά. Τα σημαντικότερα, από πλευράς μεγέθους καμένης έκτασης, περιστατικά πυρκαγιών που έχουν καταγραφεί στον αττικό χώρο τα τελευταία 30 χρόνια αφορούν την Πεντέλη: 1978 (Πικέρμι - Ραφήνα), 1981 (Κηφισιά - Πολιτεία), 1982 (Εκάλη - Ραπεντώσα), 1995 (Πικέρμι - Μαυρηνόρα), 1998 (Πικέρμι - Νέα Μάκρη - Ραπεντώσα), χωρίς να συνυπολογίσουμε τα δεκάδες μικρότερης έκτασης περιστατικά (είναι χαρακτηριστικό πως η περιοχή γύρω από το μοναστήρι Νταού Πεντέλης μπορεί να διεκδικήσει ρεκόρ συχνότητας εκδήλωσης φωτιάς).

Η Πεντέλη είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό από αυτά που περιβάλλουν το λεκανοπέδιο των Αθηνών, με την κορυφή Πυργάρι να φτάνει τα 1.109 μ. Αποτελεί το ΒΑ όριο του λεκανοπεδίου, με άξονα κατεύθυνσης ΒΔ-ΝΑ και μήκος 13 χλμ. (στοιχεία από το βιβλίο του Ν. Νέζη «Τα βουνά της Αττικής», εκδόσεις Ανάβαση, 2002). Η βλάστηση του βουνού είναι τυπική μεσογειακή με κυρίαρχα τα δάση της χαλεπίου πεύκης και χαμηλούς θαμνώνες.

«Η πολύχρονη έρευνα που έχουμε πραγματοποιήσει στην περιοχή (στα πλαίσια εκπόνησης διδακτορικών διατριβών, διπλωματικών εργασιών και ερευνητικών προγραμμάτων) σε πολυάριθμες θέσεις, μας έχει αποκαλύψει την παρουσία πολλών ενδημικών φυτικών ειδών, γεγονός που συνηγορεί στην τεκμηρίωση μιας πλούσιας και ενδιαφέρουσας βιοποικιλότητας και στην Πεντέλη», μας λέει η Μαργαρίτα Αριανούτσου - Φαραγγιτάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Οικολογίας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Σε δυσπρόσιτες θέσεις του βουνού βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πτηνών και ερπετών, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι πολυάριθμα είδη λεπιδοπτέρων (πεταλουδών) και άλλων εντόμων κατακλύζουν τις θέσεις στις οποίες η φυσική βλάστηση συνεχίζει να αναπτύσσεται. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών ο πληθυσμός των δήμων (πρώην κοινοτήτων) της περιοχής 12πλασιάστηκε, ενώ ταυτόχρονα εγκαταλείφθηκαν πολλές από τις παραδοσιακές ασχολίες των κατοίκων (ρητινοσυλλογή, καλλιέργεια και σε μικρότερο βαθμό βόσκηση). Η γεωγραφική κατανομή των χρήσεων γης άλλαξε ριζικά. Η αλλαγή αυτή εντοπίζεται σε βάρος των γεωργικών εκτάσεων και κυρίως των δασικών. Σε συνδυασμό με αυτή την αλλαγή του τοπίου είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι πολλά από τα καταγραφόμενα περιστατικά πυρκαγιών εντοπίζονται κοντά στα σημεία όπου παρατηρείται επέκταση των οικισμών στην πορεία του χρόνου».

«Η πρόσφατη οικολογική ιστορία της κατακα(η)μένης Πεντέλης απεικονιζόταν μέχρι χθες έντονα στη φυσιογνωμία των πλαγιών του βουνού», συμπληρώνει ο Δημήτρης Καζάνης, επιμελητής του Βοτανικού Μουσείου του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Υπήρχαν περιοχές με έντονη την παρουσία του φωτεινού πράσινου χρώματος που αντιστοιχούσε στα πευκοδάση, που βρίσκονταν σε φάση φυσικής αναγέννησης μετά τη φωτιά του 1981, θέσεις με σκούρο χρώμα που αντιστοιχούσε στις διπλοκαμένες εκτάσεις των 1995 και 1998 που είχαν απολέσει την ικανότητα της φυσικής αναγέννησης λόγω του ιδιαίτερα σύντομου χρονικού διαστήματος μεταξύ των δύο διαδοχικών πυρκαγιών. Πολλές θέσεις ήταν και οι θέσεις που έχουν αναδασωθεί έπειτα από προηγούμενες φωτιές με πλήθος άσχετων με τη φυσική βλάστηση φυτών.Ισως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο πάντως αυτού του τοπίου να συνίσταται στις δεκάδες νέες κατοικίες που έχουν ξεφυτρώσει μέσα στα κατά καιρούς καμένα. Η φωτιά καίει δασικές εκτάσεις που είχαν αναγεννηθεί μετά τη φωτιά του 1981».

Φυσική αναγέννηση

Η κ. Αριανούτσου κάνει λόγο για οριακή χρονική φάση του αναγεννώμενου πευκοδάσους σε ό,τι αφορά τη δυνατότητά του για φυσική αναγέννηση. «Αυτό που απαιτείται είναι να ενεργοποιηθούν άμεσα οι υπάρχουσες σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις και να απαγορευτεί διά ροπάλου οποιαδήποτε αλλαγή χρήσης γης (άμεση κήρυξη των καμένων εκτάσεων ως αναδασωτέων) και να μην επιτραπεί η βόσκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα στην καμένη περιοχή. Σε ό,τι αφορά τις αναδασώσεις, δεν είναι σκόπιμο να σχεδιαστεί και πολύ περισσότερο να επιχειρηθεί άμεσα τίποτε, γιατί οι επιπτώσεις από παρόμοιες ενέργειες έχουν καταγραφεί και είναι σημαντικές. Το φετινό καλοκαίρι ανέδειξε περίτρανα την ανάγκη λήψης σοβαρών μέτρων πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, τα οποία απουσιάζουν σχεδόν παντελώς. Δεν είναι δυνατόν τα μέτρα πρόληψης να εξαντλούνται στην ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας σχετικά με το δείκτη επικινδυνότητας των περιοχών της Ελλάδας χωρίς να ακολουθείται αυτή η ανακοίνωση από κάποια έστω στοιχειώδη μέτρα. Και η λογική μας αμφισβητείται αλλά και τα όριά μας δοκιμάζονται. Είναι πλέον ντροπή!».


πηγή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/08/2007

και το τελευταίο

Γεμάτο στάχτες το πρόσφατο παρελθόν της Πεντέλης

Εκτάσεις που κάηκαν στην ευρύτερη περιοχή αρμοδιότητας Δασαρχείου Πεντέλης από το 1995 έως το 2005:

1995: 65.000 στρέμματα.

1998: 96.000 στρέμματα, εκ των οποίων πάνω από 50.000 στρέμματα κάηκαν για δεύτερη φορά. Είχαν καεί πρώτη φορά το 1995.

1999: 568 στρέμματα.

2000: 1.805 στρέμματα.

2001: 233 στρέμματα.

2002: 864 στρέμματα.

2003: 155 στρέμματα.

2004: 176 στρέμματα.

2005: 480 στρέμματα στο Μαρκόπουλο, 3.948 στρέμματα σε Ραφήνα - Σπάτα, 6.237 στρέμματα σε Ραφήνα - Πικέρμι - Νέα Μάκρη. Από τα περίπου 150.000 στρέμματα που κάηκαν το 1995 και το 1998, εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση περίπου τα μισά, τα οποία «αποδείχτηκε» ότι δεν ήταν δασικά. Επρόκειτο για εκτάσεις για τις οποίες εκκρεμούσε πλήθος διεκδικήσεων.

Hμερομηνία δημοσίευσης: 17-08-07 πηγή news.kathimerini.gr


Ακόμα δεν μπορώ να ηρεμήσω... Τι να πω? Εγώ θέλω να τα θυμάμαι όλα όπως ήταν όταν ήμουν μικρή... Μπορώ να μείνω εκεί??? Στα παιδικά μου-ευλογημένα χρόνια? Με τους ήχους, τις μυρωδιές, τα χρώματα του δάσους... Μπορώ? Οι εκλογές δεν είναι για μένα...


Τι έπαιξα στο Λαύριο

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους
πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος

Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

αυτό έψαχνα στο youtube αλλά δε μου έκανε τη χάρη... Πάμε μαζί... "Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά..."

Αει σιχτίρ

Έχω θυμώσει τόσο πολύ όσο ίσως ποτέ άλλοτε στη ζωή μου! Γιατί βρε καραγκιόζηδες τα κάνετε όλα αυτά? Πού σκτ θα ζήσουμε? Αν τα έχετε κάψει όλα...

Πάλι φωτιά λέει... Με παίρνει η μαμά μου να μου πει ότι έχει μαυρίσει ο ουρανός... και εντάξει είναι μακριά σχετικά ακόμα, αλλά με τον αέρα ποτέ δεν ξέρεις... έτσι λέγαμε και την άλλη φορά και ένα κουκουνάρι μας την έφερε στην "αυλή" μας! ταξίδεψε το αναθεματισμένο πόσα μέτρα και πήγε και "καρφώθηκε" στην ξυλεία ενός γείτονα και ήρθε στη γειτονιά μας... και τότε πάλι έλειπα... τηλεφωνήματα συνεχή... ενημερώσεις... η μαμά να κλαίει και να λέει «μας έκαψαν! πάει το σπίτι μας!» τα μόνα που είχε πάρει τότε ήταν μια εικόνα του αϊ- Γιώργη και μια της Παναγίας από τα εικονίσματα, τα στεφάνια τους, δυο αλλαξιές ρούχα και φύγανε... και αυτά, γιατί θυμήθηκε όσα της είχε πει μια φίλη μας που, όταν της κάηκε το σπίτι της (σε μια παλαιότερη φωτιά), δεν της έμεινε τίποτα... ούτε ένα ρούχο! ούτε καν τα δυο της σκυλιά.. αλλά αυτό που την πείραξε πιο πολύ, ήταν το ότι δεν της έμεινε καμιά φωτογραφία από το γάμο της... σα να κάηκε η ζωή της πριν από τη φωτιά...σα να την πήρε μαζί της η λαίλαπα... να μου λέει η μαμά μου ότι άκουσε στον ασύρματο του δήμου, όπου είχαν πάει, ότι ο οικισμός μας κάηκε... και η φωτιά πέρασε και ήδη πάει αλλού... να κλαίει και να μου λέει στο τηλέφωνο "πάει ρηνακι μου το σπιτικό μας!" …και να ακούω τους λυγμούς και των άλλων από πίσω... να μου λέει για τότε που πήγανε να βγάλουν τη γιαγιά από το σπίτι στην εκκένωση του οικισμού... στην καρέκλα συνδεδεμένη με το οξυγόνο της να φωνάζει "αφήστε με να πεθάνω εδώ στο σπίτι μου.. εδώ είναι τα πάντα μου..." και να κλαίει και αυτή...και να μη θέλει να εγκαταλείψει το σπιτικό της... ήθελε να "φύγει" μαζί του... να κλαίει ο πατέρας μου στο τηλέφωνο, καθώς αυτός είχε μείνει στο τέλος με τον αδερφό μου και ένα ξάδερφο μας... να μην εγκαταλείψουν τα σπίτια μας...με το σκύλο στο αμάξι έτοιμοι, αν τους κλείσει η φωτιά, να φύγουν προς κάτι αμπέλια δίπλα και να τρέξουν να σωθούν... και όταν η φωτιά έφτασε δίπλα στο σπίτι μας και ερχόταν να το «καταπιεί», έτρεξαν μέσα στα αμπέλια και έπεσαν κάτω ανάμεσα στα κλήματα... και τι να δουν? ο αέρας μας έκανε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μας κάνει... έστριψε τις φλόγες που "έγλειφαν" εκείνη την ώρα τον τοίχο του δωματίου μου και ξαναγύρισε τη φωτιά στα ήδη καμένα... έτσι σώθηκε το σπίτι μας... από τον αέρα... και μετά όταν επέστρεψαν και οι υπόλοιποι μέσα στον οικισμό με σφιγμένες καρδιές δεν πίστευαν ότι ο αϊ-Γιώργης- το εκκλησάκι που έχουμε στον οικισμό- είχε κάνει το θαύμα του και μας είχε σώσει... μια ακόμα απόδειξη για το θαύμα Του... δίπλα από το εκκλησάκι υπάρχει ένας σχίνος, ο οποίος μετά τη φωτιά βρέθηκε μισοκαμένος, με την καμένη του μεριά προς το δρόμο και σα μαχαίρι κάτι να σταμάτησε τη φωτιά και το κομμάτι προς την εκκλησιά και προς τον οικισμό άκαυτο... αν περνούσε και από εκεί θα ήταν απίστευτα δύσκολα τα πράγματα... θα περνούσε στα άλλα πεύκα... και τότε…?

Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω όλα αυτά που μάθαινα και όλα αυτά που είδα μετά όταν γύρισα... τις στάχτες... τα αποκαΐδια... το πόσες μέρες μετά μύριζε ακόμα καμένο... πόσες μέρες βγάζαμε στάχτες από παντού.. τις καμένες χελώνες πιο πάνω... τα καμένα πεύκα... τους ήχους για μέρες από τα πριόνια που τα έκοβαν... το γυμνό τοπίο μετά.. άδειο.. από πράσινο και ζωή... τα καμένα σπίτια... του κυρ Γιάννη. .της κ.Ευαγγελίας.. τον τοίχο του δωματίου μου μαυρισμένο... αλλά τους δικούς μου γερούς και το κυριότερο? Ζωντανούς!!!

τώρα λέει πάει η φωτιά προς την παλαιά Πεντέλη και κινείται ανατολικά παλι..αν περάσει στο Ντραφι και κατηφορίσει.. σκούρα τα πράγματα...και πάλι κάηκαν τα μικρά μας πευκάκια.. που τώρα άρχισαν να ξεσκαρίζουν... αυτό ήταν τελείωσε.. πλέον η γη δε θα αφήσει να ξαναπληγωθούν έτσι τα «παιδιά» της... γιατί και αυτή ματώνει με τα τόσα δέντρα που καίγονται... μη μιλήσω για τα ζωντανά... έχετε δει χελώνα να αχνίζει ακόμα το καύκαλο της? για να μην αναφερθώ σε αλλά πιο οδυνηρά θεάματα...

τι καταλαβαίνετε βρε σκουλήκια? όλα τα κάψατε πια... γμτ.. γμτ... και όλα αυτά για να χτίσετε? και μετά να φυτεύετε δέντρα στις αυλές σας? ε ρε βούρδουλα που θέλετε... υποκριτές... ήθελα να ήξερα κοιμάστε τα βραδιά? κοιτιόσαστε στον καθρέφτη? στα παιδιά σας τι λέτε? δεν ξέρω ποια είναι η κατάλληλη τιμωρία για σας... ειλικρινά... σκέφτομαι κάτι.. αλλά είναι τόσο κακό που με τρομάζει... και δεν τρομάζω με τις σκέψεις μου εύκολα... τα δεντράκια, τα πουλάκια, τα ζώα πως θα σωθούν από το μένος σας? άπληστοι! βδέλλες! κολλάτε πάνω τους και τρέφεστε από το χαμό τους! έχω εκνευριστεί τόσο πολύ που αν είχα ένα από σας μπροστά μου δεν ξέρω και γω τι θα έκανα! ζωντανός μια φορά δε θα έφευγε... και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο... να τα κάνεις όλα αυτά εσκεμμένα (εμπρησμός)? ή άθελά σου (από ant1 "Μη διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι η φωτιά ξεκίνησε από χωράφι της περιοχής, στο οποίο κάποιος προσπάθησε να κάψει ξερά χόρτα. Η πληροφορία ερευνάται, ώστε να διαπιστωθεί εάν ευσταθεί.")? όταν δηλαδή ακούς ότι θα έχει ανέμους ισχυρούς και πας να κάψεις ξερά χόρτα, τότε είσαι τουλάχιστον ηλίθιος... αλλά εξίσου επικίνδυνος...

Αει σιχτίρ!

παράθεση από παλιότερο σχόλιο του αδερφούλη μου

" sis anaferesai sti deuteri megali fwtia...se ekeini pou den perimename na mas ftasei apo ekei pou ksekinise..eidika otan eprepe na ksanaperasei apo kamena...

teleutaies stigmes...i fwtia mesa se 1-2 deuterolepta ehei katevei ti misi plagia...sto autokinito pisw kathisma perimenei o romel...sto port-baggage se ena sako 4-5 rouha gia tis prwtes meres...katevazw ta kourtinoksula (skeftomoun pws pio eukola i fwtia fountwnei tis kourtines kai pernaei pio grigora)...kleinw tis portes apo to ena dwmatio sto allo (mipws kai tin kathusterisoume molis aggiksei to spiti,,pote den ksereis)....
mia viastiki opisthen me to autokinito..i fwtia idi sto dipla oikopedo aggizei to parathuro apo to dwmatio sou....

liga lepta pio meta..stin eisodo tou oikismou...klammata kai panikos....me ton spuro (ksereis poion,,,) mpainoume na doume mesa ti ginetai mias kai logw aera i fwtia perase polu grigrora apo emas...polles mikres esties...kapoia spitia eihan arhisei na kaigontai.mpainoume mesa perissoteroi katoikoi...akolouthoun 2 udrofores....se ena spiti pio katw apo to diko mas eihe arhisei na kaigetai i skepi...
kleidwmeni i ekswporta...foveri idea tou idioktiti...pidaw ta kagkela, mpainw mesa kai ti svinoume mazi me ena geitona pou akolouthise...meta apo ligo vgainoume eksw....
o idioktitis edine sunenteuksi gia "to kseftilismeno kratos pou den endiaferetai" kai o idios den endiaferthike na erthei na voithisei gia to spiti tou...

telika merika pragmata den allazoun pote..doksa kai timi gia 10 secs dimosiotitas kai as kaei kai to spiti mou..eksallou i suntagi gnwsti...oi alloi ftaine...

neoellina me geia sou...
stin epomeni fwtia vale kai make up...
karagkiozi

the wanderer

20 Ιούλιος 2007 2:35 πμ "

update 19.30 ενημέρωση ότι ίσως να τη γλιτώσαμε αυτή τη φορά... τα σπιτικά μας... όλα τα υπόλοιπα όμως???? αν και οι φλόγες φαίνονται αρκετά ζωντανές από ό,τι μου λένε... και μάλλον θα είναι μια νύχτα σχ. επιφυλακής... γιατί με τη φωτιά ποτέ δεν ξέρεις...
skai ενημέρωση στις 18.00

Δεκαπενταύγουστος

Πίσω ξανά! Τούτη τη φορά μου βγήκε μια κούραση που με έκανε να περιοριστώ στις απολύτως αναγκαίες κινήσεις... κρεββάτι κουζίνα wc αμάξι δουλειά! σήμερα μπορώ να πω ότι έχω σχεδόν επανέλθει... Σήμερα! Μεγάλη ημέρα...πάντα με συγκλόνιζε η Κοίμηση της Θεοτόκου... Πιο πολύ και από το Πάσχα ίσως... Πάντα ένιωθα πολύ μικρή μπροστα στο μεγαλείο της ημέρας... θα δανειστώ δύο άρθρα που διάβασα για την Παναγία μας-την Παναγία όλων των ανθρώπων...

Τριακόσια ονόματα για χάρη Της Θεοτόκου

Ξεπερνούν στην Ορθοδοξία τα 300, τα επίθετα που έχουν αποδοθεί στην Παναγία. Ο κάθε ερευνητής όλο και νομίζει ότι ολοκλήρωσε τον κατάλογο και όλο κάποιο νέο και άγνωστο ως τα τώρα προκύπτει. Τόση είναι η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα, όχι μόνο των καλλιτεχνών και των λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού, που γεννά συνεχώς και νέα επίθετα στην Παναγία, που μπορούν να χωριστούν σε οκτώ κατηγορίες.

1. Από την παράσταση της Παναγίας στην εικόνα: Τέτοια επίθετα είναι η Βρεφοκρατούσα, η Γλυκοφιλούσα, η Γαλακτοτροφούσα, η Πλατυτέρα των Ουρανών, η Οδηγήτρια και άλλα. Είναι ακόμη το επίθετο Δεξιοκρατούσα ή Δεξιά, όταν κρατάει τον Χριστό στο δεξί της χέρι και όχι προς το μέρος της καρδιάς της. Ακόμη, Μεγαλομάτα, όταν έχει μεγάλα μάτια. Υπάρχουν και ονόματα που συνδυάζονται με μιαν ιερή ιστορία. Λ.χ. το όνομα της Εικόνας «Αξιον Εστίν», που είναι θησαυρισμένη στο Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγίου Ορους, πήρε το όνομα από το θαύμα που επιτελέσθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, μπροστά της, όταν βρισκόταν σε κελί του Αγίου Ορους. Κατά την παράδοση, ο Αρχάγγελος έψαλε το γνωστό ύμνο «Αξιον εστίν…» σε πλάκα και έγινε άφαντος. Επίσης, το επίθετο Τριχερούσα το πήρε η εικόνα της Παναγίας από το ότι υπάρχει σε αυτήν ένα τρίτο χέρι, που συμβολίζει το θαύμα που συνέβη στον υμνητή και δογματίσαντα για την Παναγία, Αγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Το δεξί χέρι τού το έκοψαν Μουσουλμάνοι και θαυματουργικά αποκαταστάθηκε. Η Παναγία η Εσφαγμένη ονομάστηκε έτσι γιατί κατά την παράδοση μοναχός θύμωσε μαζί της και με μαχαίρι χτύπησε την εικόνα της Παναγίας στο πρόσωπο. Τότε από την εικόνα άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ ο μοναχός τυφλώθηκε και έκανε ως τρελός. Ο μοναχός ζήτησε συγγνώμη και συγχωρήθηκε, αλλά το χέρι που χτύπησε την Παναγία τιμωρήθηκε, αφού έμεινε άλιωτο μετά το θάνατο του μοναχού. Υπάρχει ακόμη η Παναγία η Πυροβοληθείσα, στη Μονή Βατοπεδίου, αφού την εικόνα της τη χτύπησαν με όπλο Τούρκοι. «Σφαγμένη» είναι και η εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσας, της Μονής Ιβήρων, που ονομάστηκε έτσι με το θαύμα που έκανε η Παναγία να φανερώσει τη θέλησή της να παραμείνει στην είσοδο της Μονής ως θυρωρός, για να την προστατεύει…

2. Από τον τόπο Της: Ετσι υπάρχει η Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Καστριώτισσα, η Κάμπου, η Πυργιανή, η Εγκλειστριανή (από τη μονή του Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου), η Σπηλιανή, η Μεγαλοσπηλαιώτισσα (του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων), η Τουρλιανή, η Θαλασσινή, η Καλαμού, η Καμινιώτισσα, η Βλαχερνίτισσα, η Ολυμπιώτισσα, η Σουμελιώτισσα, η Πλατανιώτισσα, η Καταπολιανή, η Χοζοβιώτισσα (από τη μονή Χοζεβά των Αγίων Τόπων), η Παμμακάριστος (από μονή της Κωνσταντινούπολης), η Αγία Σιών, η Εικοσιφοίνισσα, η Ελωνα, η Τροοδίτισσα, η Κυκκώτισσα, η Μαλεβή (από το όρος Πάρνων, που λέγεται και Μαλεβός).

3. Από την τεχνοτροπία του ναού Της: Τέτοια επίθετα είναι η Θολοσκέπαστη, η Μολυβδοσκέπαστη, η Πελεκητή, η Κρεμαστή, η Μαρμαριώτισσα.

4. Από το όνομα του κτήτορα του ναού ή της μονής Της: Τέτοια επίθετα είναι Παναγία η Παχειά, η Γλυκειά (από το επίθετο γλυκύς), η Περλιγκού, η Λυκοδήμου, η Κοροβιλιά.

5. Από το μήνα που εορτάζεται η Παναγία: Σοτομπριανή, Βρεχούσα, Αυγουστιανή και Δεκαπεντούσα, Τριτιανή, Μεσοσπορίτισσα, Βροντού, Ακαθή (από τον Ακάθιστο Υμνο).

6. Από τα θαύματα της Παναγίας: Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Ελεήστρα, Γιάτρισσα, Θεραπεία, Γαιματούσα (σταματά την αιμορραγία), Υγεία, Υπακοή, Ψυχοσώστρα, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη, Μυροβλύτισσα.

7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών: Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό το χρυσό: Χρυσοκελλαριά, Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα, Χρυσοποδαρίτισσα, Χρυσοχεριά… Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα.

8. Αυτά που Της έδωσαν οι υμνογράφοι της Εκκλησίας: Κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Υμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή, Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Ορος Αλατόμητον.

πηγή Ελεύθερος Τύπος

Δεκαπενταύγουστος

Ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ δεν επιδέχεται εξήγηση ούτε συζήτηση. Υπάρχει εκεί ψηλά, στην αιωρούμενη ολοκλήρωση του καλοκαιριού, μεταξύ ουρανού και θάλασσας, ορατών και αόρατων, υπαρξιακών παλμών και συναισθηματικού φόρτου. Ακόμη κι εκείνοι που βρίσκουν στη γιορτή μοναδική ευκαιρία για απλώς περισσότερη καλοκαιρινή διασκέδαση δε μένουν ανέγγιχτοι από τη συγκινησιακή δόνηση που πλανάται στην ατμόσφαιρα. Η σχέση με την Παναγία είναι υπόθεση προσωπική του κάθε ατόμου – αλλά και ταυτότητα θρησκευτική του κάθε τόπου. Το μαρτυρούν τα επίθετα που ονοματίζουν τις τοπικές Παναγιές, κυρίως στα νησιά του Αιγαίου: Θαλασσινή, Βουνιώτισσα, Γκρεμιώτισσα, Τουρλιανή, Καστρινή, Αρχοντοπαναγιά, Σπηλιανή, Εκατονταπυλιανή... Ονόματα που το καθένα τους δηλώνει τη βεβαιότητα της αναμφισβήτησης και προσωπικής παρουσίας της Θεομήτορος στη Σίφνο, την Ίο, τη Μύκονο, τη Σκύρο, τη Νίσυρο, την Πάρο...

Πάντα την αγαπάμε την Παναγία ως την πιο κοντινή αγία στα ανθρώπινα δεσμά. Την επικαλούμαστε σε εκδηλώσεις χαράς και λύπης, ως μάρτυρα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Τη θεωρούμε κοντά μας, γιατί η αγιοσύνη της δεν προήλθε από έκδηλα ψυχικά χαρίσματα ή θεϊκές επεμβάσεις, αλλά από το μεγαλείο της ως κοινή μητέρα. Η Παναγία υπέφερε όχι ως θεάνθρωπος ή πεφωτισμένη αγία, αλλά ως θνητή και ως μάνα. Είναι εκείνη που δέχτηκε ταπεινά την εύνοια του Θεού και γέννησε τον Λυτρωτή, που για εκείνη δεν ήταν άλλος από το αγαπημένο της παιδί. Ως απλή γυναίκα κλήθηκε να δει τη σταύρωση του ίδιου του γιου της. Σκούπισε τα αίματά του, σπάραξε και υπέστη το μαρτύριο να τον κρατήσει νεκρό στα χέρια της. Εξ' ου κι έγινε αντιπρόσωπος του ανθρώπινου πόνου και κοσμικό σύμβολο μητρότητας.

Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Έλληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό.

Κατά τον συναξαριστή, τη μετάσταση της Παναγίας ανήγγειλε στην ίδια ο Άγγελος τρεις μέρες πριν την πραγμάτωσή της. Εκείνη με χαρά δέχτηκε το άγγελμα αφού θα συναντούσε τον πολυαγαπημένο και μονάκριβο γιο της στην Άνω Ιερουσαλήμ, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία Του.

«Κάλεσε στο σπίτι της συγγενείς και γείτονες, τους ανακοίνωσε το επίκεντρο μεγάλο ταξίδι «σαροϊ την οικίαν, ετοιμάζει την κλίνη και πάντα τα προς ταφήν επιτήδεια».
Οι γυναίκες καθώς άκουσαν για την αναχώρηση από την παρούσα ζωή της Θεομήτορος, «μετ’οιμωγής ωλοφύροντο».

Η Παναγία τις διαβεβαίωσε πως δεν θα παύσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και μετά την μετάσταση.
Θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου.
Υπόσχεση που τηρεί μέχρι σήμερα. Και θα τηρεί ως τη συντέλεια του κόσμου.

Εμείς οι Έλληνες και ως έθνος έχουμε πολλές φορές βεβαιωθεί για την τήρηση της μεγάλης αυτής υπόσχεσης.
Η Παναγία είναι η Μάνα η δική μας και του έθνους μας.
Ο Αύγουστος είναι όπως είπαμε ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο.
Και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του.Την επικαλούμαστε για βοήθεια κι εκπνέουμε το όνομά της ως παρηγοριά στις έγνοιες μας. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, οι γυναίκες που έχαναν το παιδί τους και θρηνούσαν, νουθετούνταν και παρηγορούνταν από τις γειτόνισσες με τα λόγια: «μην κλαις και κλαίει η Παναγιά για το γιο της».

πηγή Καθημερινή της Κυριακής

Ευχές...

Να μην ξεχάσω να πω χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν... και ιδιαίτερα στη μαμά μου (πλέον είναι Αθήνα! Μανουλίτσα χρόνια πολλά!), στη θεία μου και τον ξάδερφό μου (χρόνια πολλά γειτονοκουμπάροι), στον άντρα της ξαδέρφης μου και την μικρή μας ανιψιά (αν και μεγάλωσε πια η μικρή φουσκίτσα, όπως τη λέγαμε παλιά, και έχει γίνει μια δεσποινιδούλα καταπληκτική!) και σε όσους άλλους δε θυμάμαι ετούτη τη στιγμή...

Δεκαπενταύγουστος- Γλυκερία

Στην εξοχή εκεί έχω αφήσει τη ψυχή
στη πόλη αυτή, ούτε ελπίδα ούτε φιλί.
Μες στο βυθό θα μείνω εκεί θα ξεχαστώ
σε μια στροφή, στην άσφαλτο άδειο κορμί

Κι όλο ζητώ πάνω στο νήμα να σταθώ καρδιά μου,
Κι ακροβατώ από ένα θαύμα να πιαστώ Παναγιά μου,
Φεύγει η ζωή μονάχη δίχως γυρισμό (δις)

Μια φυλακή και πως να βγω μες από ΄κει
ποια να ΄ναι η αρχή έρωτας, λάθος ή αφορμή;
Πριν να χαθώ, μες απ΄το τίποτα που ζω,
θα γεννηθώ σε άλλο κόσμο να βρεθώ.

Κι όλο ζητώ πάνω στο νήμα να σταθώ, καρδιά μου,
Κι ακροβατώ από ένα θαύμα να πιαστώ Παναγιά μου,
Φεύγει η ζωή μονάχη δίχως γυρισμό (δις)


άλλο ένα τραγούδι που το λατρεύω και πάντα με συγκινεί όταν το ακούω...

Περί υπομονής...

Πάλι πίσω πάλι τα ίδια... ή σχεδόν... τούτη τη φορά μοιάζει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ...ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω...

Έπεσα πάνω στα ακόλουθα... και τα μοιράζομαι μαζί σας...

Αττάρ

"Κράτα τον εαυτό σου μέσα στον εαυτό σου και μην αφήνεις την εξωτερική ζωή να σε αιχμαλωτίζει.

Φύλαξε καλά το κάστρο της καρδιάς σου γιατί υπάρχουν παντού κλέφτες."



Βούδας


"Σαν τον ελέφαντα που αντέχει το βέλος, έτσι υπομονετικά θα ανεχθώ τις αντιξοότητες γιατί πολλοί στον κόσμο είναι σκληροί."



ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ

1. Ο εγωισμός είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα του πολεμιστή, γιατί καταναλώνει πολύ ενέργεια.

2. Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στη ζωή του πολεμιστή, είναι ο φόβος γιατί τον σπρώχνει στη μάθηση.

3. Οι άψογοι πολεμιστές μπορούν να δουν τρομαχτικούς κόσμους κι όμως την άλλη στιγμή λένε ένα αστείο γελώντας με τους φίλους τους, ή με ξένους.

4. Οι πολεμιστές προετοιμάζονται για να συνειδητοποιούν. Η πλήρης συνείδησή τους έρχεται μόνο όταν δεν έχει μείνει πια εγωισμός, μέσα τους. Μόνο όταν δεν είναι πια τίποτα, γίνονται τα πάντα.

5. Ο εγωισμός είναι η κινητήρια δύναμη για κάθε κρίση μελαγχολίας. Οι πολεμιστές δικαιούνται να έχουν έντονες στιγμές μελαγχολίας, αλλά η μελαγχολία υπάρχει μόνο και μόνο για να γελούν.

6. Οι πολεμιστές υπάρχουν για να εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους. Να είναι αντικειμενικοί παρατηρητές ώστε να αντιλαμβάνονται τα μυστήρια του εαυτού τους και να απολαμβάνουν την ικανοποίηση της ανακάλυψης του τί είναι.

7. Το να είσαι άψογος σημαίνει πως κάνεις σωστή χρήση της ενέργειάς σου. Δεν είναι θέμα ηθικής αλλά στρατηγικής.

8. Το να είσαι άψογος σημαίνει να έχεις ελεύθερη ενέργεια, σημαίνει ότι έχεις ξεφορτωθεί τις λογικές απόψεις και τους λογικούς φόβους.

9. Το χιούμορ είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντισταθμιστεί η ακαταμάχητη τάση της ανθρώπινης συνείδησης, που κατατάσσει και δημιουργεί άβολες κατηγορίες.

10. Προσοχή είναι η τιθάσευση και η αύξηση της συνείδησης, μέσω της διαδικασίας της Ζωής.

11. Μαντική είναι να εξοικονομείς ενέργεια. `Ένας πολεμιστής πρέπει να μάθει ότι η κρυμμένη δύναμη βρίσκεται μέσα του.

12. Η σιωπηλή γνώση στο πολεμιστή είναι θέμα βίωσης και όχι λογικής.
13. Σκοπός είναι η διεισδυτική μέθοδος που μας αναγκάζει να αντιλαμβανόμαστε. Δεν συνειδητοποιούμε επειδή αντιλαμβανόμαστε, αλλά μάλλον μπορούμε να αντιληφθούμε σαν αποτέλεσμα πίεσης και επέμβασης του σκοπού.

14. Το αίσθημα που ξέρουν όλοι ως έμπνευση είναι η ενεργοποίηση του δεσμού μας με το Σκοπό.

15. Σύμφωνα με τη σύνδεσή του με το Σκοπό, ένας πολεμιστής περνά τέσσερα στάδια : 1) Όταν είναι ένας σκουριασμένος αναξιόπιστος κρίκος με το Σκοπό. 2) Όταν έχει καταφέρει να τον καθαρίσει. 3) Όταν μαθαίνει να τον χειρίζεται. 4) Όταν μαθαίνει να δέχεται τις επιταγές του αφηρημένου.

16.Ένας πολεμιστής βρίσκεται σε συνεχή επιφυλακή ενάντια στη σκληρότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

17. Πόλεμος για ένα πολεμιστή είναι μια ολική πάλη ενάντια στην ατομικότητα που έχει στερήσει τον άνθρωπο από τη δύναμή του.

18. Η κατεύθυνση του μονοπατιού του πολεμιστή είναι προς την εκθρόνιση της σημασίας του "εγώ".

19. Το να είσαι άψογος είναι μόνο την καλύτερη χρήση της ενεργειακής σου στάθμης. Απαιτεί λιτότητα, περίσκεψη, απλότητα, αθωότητα και πάνω από όλα έλλειψη αυταρέσκειας.

20. Όταν νιώθει κάποιος σημαντικός γίνεται βαρύς, αδέξιος, ματαιόδοξος. Για να γίνει όμως Άνθρωπος της Γνώσης πρέπει να είναι ελαφρύς και ρευστός.

21. Μαγεία είναι η εφαρμογή της θέλησης κάποιου, σε ένα βασικό σημείο. Μαγεία σημαίνει παρέμβαση.

22. Η ιδέα του θανάτου είναι η μόνη που δίνει το μέτρο του πνεύματος ενός πολεμιστή.

23. Στον πολεμιστή ο θάνατος δε πρέπει να γίνει έμμονη ιδέα αλλά να αντιμετωπιστεί με αδιαφορία.

24. Η επίγνωση του θανάτου οδηγεί το πολεμιστή, τον κάνει να αποσπαστεί από τη ζωή και ταυτόχρονα να τη ποθεί σιωπηλά.

25. Για να γίνεις πολεμιστής πρέπει να είσαι καθαρός σα κρύσταλλος.

26. Ο πολεμιστής ξέρει ότι περιμένει και για τί πράγμα περιμένει. Ενώ περιμένει, δε θέλει τίποτα και έτσι όσο μικρό κι αν είναι αυτό που παίρνει, είναι πάντα περισσότερο από αυτό που επιθυμούσε να πάρει.

27. Ο πολεμιστής πρέπει να χρησιμοποιεί τη θέληση και την υπομονή του για να ξεχνά. Στη πραγματικότητα διαθέτει μόνο τη θέληση και την υπομονή του και με αυτά οικοδομεί.

28. Ο πολεμιστής πρέπει να είναι ο αφέντης της κάθε εκλογής του Πρέπει να καταλαβαίνει ότι η εκλογή είναι δική του ευθύνη και ότι δεν έχει καιρό για μετανιώματα και υποσχέσεις.

29. Η ζωή του πολεμιστή είναι μια άσκηση στη στρατηγική.

30. Ο πολεμιστής αισθάνεται τη κάθε του μάχη σα τη τελευταία του. Έτσι το αποτέλεσμα λίγο τον ενδιαφέρει.

31. Ο πολεμιστής γνωρίζει ότι ο κόσμος θ' αλλάξει μόλις σταματήσει να μιλάει στον εαυτό του και πρέπει να είναι προετοιμασμένος γι' αυτό το τράνταγμα.

32. Ο πολεμιστής αντιμετωπίζει το κόσμο σαν ένα μυστήριο και αυτά που κάνουν οι άνθρωποι σαν παντοτινή τρέλα.

33. Ένας πολεμιστής πρέπει να εξασκεί περισσότερο τ' αυτιά του και όχι τα μάτια του.

34. Η θέληση είναι σα μια δύναμη που αποτελεί τη σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους και το κόσμο.

35. Ο μέσος άνθρωπος αναζητά τη βεβαιότητα στα μάτια του θεατή και αυτό το ονομάζει αυτοπεποίθηση. Ο πολεμιστής επιδιώκει να είναι άψογος στα μάτια του και αυτό το ονομάζει ταπεινότητα.

36. Ένας πολεμιστής δέχεται με ταπεινότητα αυτό που είναι, όχι σα βάση για οίκτο αλλά σα ζωντανή πρόκληση.

37. Ο πολεμιστής δε σκύβει το κεφάλι του σε κανένα. Όμως ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανένα να σκύψει το κεφάλι του σε αυτόν.

38. Ένας πολεμιστής πρέπει να φοβάται τους κοινούς ανθρώπους, που είναι μαύροι μάγοι, γιατί έχουν χαράξει τα μονοπάτια της λογικής του. Δεν πρέπει να φοβάται τους πολεμιστές, αυτούς δηλαδή που φέρνουν ελευθερία.

39. Ο πολεμιστής ξεκινά με τη πεποίθηση ότι το πνεύμα του δεν έχει ισορροπήσει. Έτσι ζώντας με πλήρη έλεγχο και επαγρύπνηση αλλά χωρίς βιασύνη ή καταναγκασμό, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να αποχτήσει αυτή την ισορροπία.

40. Υπάρχουν τρία είδη κακών συνηθειών και μια, η άψογη του πολεμιστή. Πρώτη κακή είναι να παραβλέπεις ό,τι γίνεται ή έγινε και να νιώθεις σα να μην έγινε τίποτα . Είναι ο δρόμος του φανατικού. Δεύτερη, να δεχόμαστε το καθετί όπως μας παρουσιάζεται και να νιώθουμε ότι ξέρουμε τι συμβαίνει. Αυτός είναι ο δρόμος του πιστού. Τρίτη, να βασανιζόμαστε από ένα γεγονός, είτε γιατί δε μπορούμε να το παραβλέψουμε, είτε γιατί δε μπορούμε να το δεχτούμε ολόψυχα. Αυτός είναι ο δρόμος του τρελού. Ο τέταρτος, ο σωστός δρόμος, είναι αυτός όπου ο πολεμιστής ενεργεί σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δε πιστεύει σε τίποτα κι ωστόσο δέχεται καθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δε νιώθει ότι γνωρίζει. Ενεργεί σα να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τρέμουν τα πόδια του. Με αυτό το τρόπο σκορπίζονται οι βασανιστικές σκέψεις.

41. Μια από τις πράξεις του πολεμιστή είναι ότι ποτέ δε θα αφήσει τίποτα να τον επηρεάσει. Μπορεί να δει και το διάβολο, όμως ποτέ δε θα αφήσει κανένα να το μάθει. Ο έλεγχος ενός πολεμιστή πρέπει να είναι άψογος.

42. Ένας πολεμιστής δε πρέπει να αντικρίζει τον κόσμο με την αίσθηση ότι καθετί είναι βαρύ γι' αυτόν.

43. Ένας κανόνας για το πολεμιστή είναι να παίρνει τις αποφάσεις του, τόσο προσεχτικά που τίποτα από ό,τι θα μπορούσε να συμβεί σαν αποτέλεσμά της να μην μπορεί να τον ξαφνιάσει και πολύ περισσότερο να εξαντλήσει τη δύναμή του.

44. Η ελευθερία του πολεμιστή είναι ή να ενεργεί άψογα, ή να ενεργεί σα μπούφος. Δεν έχει άλλη επιλογή.

45. Η ραχοκοκαλιά του πολεμιστή είναι η ταπεινότητα και η αποτελεσματικότητα.

46. Η αγαπημένη Ντάμα του πολεμιστή είναι η ζωντανή γη, που τον υποδέχεται, τον τρέφει, τον ντύνει και του δίνει όλα τα εφόδια για το πόλεμό του. Είναι ο ίδιος ο κόσμος.

47. Ένας πολεμιστής είναι πάντα χαρούμενος γιατί η αγάπη του είναι αμετάβλητη και, η αγαπημένη του, η γη, τον αγκαλιάζει και του προσφέρει ασύλληπτα δώρα. Η θλίψη ανήκει σε αυτούς που μισούν τη γη, που τους δίνει καταφύγιο.


Κάπου διάβασα ότι έχει πει ο Ζαμπέτας το εξής σε μια συνέντευξή του...

"Η γυναίκα ανακάλυψε το Θεό όταν την έδιωξε ο Διάβολος"

αν και γυναίκα τολμώ να πω ότι έχω τρομάξει με κάποιες "εκπροσώπους του αδύναμου φύλου" τι να πω? εγώ έτυχα στην περίπτωση? αλλά όταν ο άνθρωπος που διοικεί ένα μεγάλο "καράβι" σου ομολογεί- σε σένα την απλή, την τυχαία- ότι μας φοβάται...τότε τι να πεις? απορείς? χαίρεσαι που επιβεβαιώνεσαι ή για ακόμα μια φορά θυμώνεις? πώς το είχε πει η αοιδός? το "νινί σέρνει καράβι?" καμιά φορά και ο φόβος της γυνής σέρνει αεροπλανοφόρο...
αν και έχει ειπωθεί και το ακόλουθο...
"Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση."
Β. Ουγκώ
τελικά
"Η μόνη μου ελπίδα είναι η απελπισία μου."
Ρακίνας [Ζαν Ρασίν] (Γάλλος θεατρικός συγγραφέας)

Αύγουστος!!!

Τον λατρεύω αυτόν το μήνα τελικά... Απλά τον λατρεύω!!! Ίσως γιατί πάντα πηγαίναμε διακοπές λόγω άδειας του μπαμπά... ίσως γιατί είναι ο μήνας των γενεθλίων μου... ίσως γιατί έχει γενέθλια και η μαμά μου 3 μέρες μετά από μένα... πολλά ίσως...ένα σίγουρο... τον λατρεύω!!! και εύχομαι όλοι να λατρέψουμε τούτον εδώ που έσκασε μύτη από τη γωνία και μας κλείνει το μάτι... Καλώς μας ήρθες!!!!

Αύγουστος

Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό



ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια... που κάθε φορά που το ακούω με μαγεύει ακόμα παραπάνω... και ας κάνει ένα δάκρυ να αυλακώνει το μέσα μου... πόσο μπορεί να μας παρασύρει ένας στίχος...μια μουσική...μια φωνή... και μέχρι που μπορεί να μας πάει? μέχρι που?.... αυτός ο γύρος είναι από μένα κερασμένος!!!! στην υγειά μας λοιπόν... είθε πάντα να ταξιδεύουμε... καλό μήνα!