Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Να σας τα πούμε????

(πατήστε πάνω στις εικόνες να δείτε τις ευχές μας και όχι μόνο!!! :D)


α και για να μην ξεχνιόμαστε..... με περιμένει τελικά ο Ρούντολφ!!! έπιασε οσφυαλγία τον άγιο Βασίλη και θα μοιράσουμε μαζί τα δώρα!!!
Ραφάκι άσε και καμιά σοκολάτα για τους βοηθούς του άγιου βασίλη (γκουχ, γκουχ), όχι μόνο γάλα και μπισκότα που θέλει ο "μεγάλος"!

θα τα λέμε και το νέο χρόνο!!! σας φιλώ!!!!

εφυγαααααααααααααααααααααα!

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Σπίθας rulez!!!



Να ο λόγος που "χάθηκα" από την Παρασκευή που επιστρέψαμε! Λέγεται Σπίθας είναι γεννημένος πριν από 1.5 περίπου μήνα και από ράτσα δεν ξέρω... θα ρωτήσω να σας πω! η μαμά του είναι "γειτόνισσα" όπως και ο μπαμπάς του!
δύο βραδιές τώρα κοιμάται στο μπάνιο μας, γιατί έξω κλαίει... στο σπίτι που του έχουμε δεν πάει με τίποτα...και το απίστευτο? όλη τη νύχτα δεν κάνει τσίσα του μέσα! όταν τον βγάλω το πρωί που με ξυπνάει, κατά τις 6.30, τρέχει σφαίρα να τα κάνει κατ' ευθείαν έξω!!! απίστευτο???
να λοιπόν το μωρό μας!!!! (ακόμα φοβάται, αλλά είναι μωράκι μωρέ!)


btw ξέρει κανείς πώς θα τον πείσουμε να κοιμηθεί σπίτι του???? ε? φανταστικοί μου παντογνώστες???

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007

Να σας ευχηθώ θέλω....



Επειδή θα λείψουμε τούτες τις μέρες...

θέλω να σας ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου....

ό,τι καλύτερο.... τούτες οι άγιες μέρες να είναι μοναδικές για εσάς και τις οικογένειές σας...

και η γέννηση του Κυρίου να φωτίσει τις καρδιές όλων μας... να τις αναγεννήσει...


"Σε μια εποχή που ο άνθρωπος φαίνεται ότι έχει χάσει τον προσανατολισμό του, ζώντας ασώτως επειδή εγκατέλειψε και ξέχασε το μήνυμα της Βηθλεέμ, τα φετινά Χριστούγεννα που μας αξιώνει ο Θεός και πάλι να εορτάσουμε, ας γίνει αιτία να ακολουθήσουμε εκεί “που οδεύει το άστρο της Βηθλεέμ”. Στο ταπεινό σπήλαιο δηλαδή. Ας επιδιώξουμε, το μήνυμά του, να μας φέρει την ατομική Ειρήνη, την επίγεια ευτυχία και το κυριώτερο, να γίνει αιτία να κληρονομήσουμε την αιώνιο Βασιλεία των Ουρανών."


θα μου λείψετε....

για τη νέα χρονιά θα τα πούμε ξανά...



ώρα 11,27 μμ επειδή είναι "πονηροί" οι καιροί και δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει με τις "ανώνυμες ιώσεις" που κυκλοφορούν ενεργοποίησα το μετριασμό σχολίων... σα γυρίσω, πρώτα ο Θεός, και μπορώ να το "κοιτάω πιο συχνά" θα το απενεργοποιήσω! για να τα λέμε σαν και πρώτα!!!

σας φιλώ!

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη...

Η ζουζούνα έγραψε μια μέρα ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη... και πρότεινε σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της... μου φάνηκε υπέροχη ιδέα... έτσι λοιπόν κάθισα και γω... όσο και αν καθόμουν, όμως, δε μου έβγαινε τίποτα... ένα λευκό χαρτί... σκέφτηκα τι να σημαίνει αυτό? δάγκωνα το στυλό... έβαλα ποτάκι... τίποτα... τίποτα...
τελικά το μόνο που μου βγήκε είναι τούτο δω...


άγιε μου Βασίλη,

για τις γιορτές δε θέλω να μου φέρεις κάτι! ό,τι ζητούσα μου το έφερες εσύ ή ο οποιοσδήποτε άλλος στις 23 αυγούστου, ανήμερα στα γενέθλιά μου... την είδηση ότι επιστρέφω Αθήνα... και ας είναι για δυο χρόνια.... εγώ θα ελπίζω ότι κάτι θα αλλάξει ξανά! με έφερες πίσω στον μονάκριβό μου... στους γονείς μου... στον αδερφό μου... στην υπόλοιπη οικογένειά μου και στους φίλους μου! τώρα πια δεν κοιμάμαι μόνη μου! τώρα πια μπορώ να αγκαλιάζω τους δικούς μου ανθρώπους όποτε θελήσω... μπορώ να βλέπω τις φατσούλες τους κάθε στιγμή... και όχι από τις φωτογραφίες... να χωθώ στις αγκαλιές τους και να μείνω εκεί... κάθε μέρα... κάθε στιγμή... και όχι όποτε βρω εισιτήριο... το ξέρω ότι ακόμα δεν έχω δει όλους μου τους φίλους... θα το κάνω στο υπόσχομαι.... προχτές είδες που με έπιασαν τα κλάματα ξαφνικά... όμως άγιε μου Βασίλη δεν ήταν από λύπη... ένιωθα να με πλημμυρίζει η ευτυχία... ένιωσα τόσο πλήρης όσο ίσως ποτέ ξανά... το ξέρεις πέρασα δύσκολες στιγμές στο νησί... και είδες ότι ακόμα με ταλαιπωρούν... είδες ότι "ξέχασαν" να μου βάλουν το δώρο χριστουγέννων... ας είναι μέχρι εκεί η μικροψυχία τους... δε θέλω άλλο να τα σκέφτομαι αυτά τα παλιά... θέλω η νέα χρονιά να μην έχει ούτε ένα ίχνος, ούτε ένα "λεκέ" από την προηγούμενη... γι' αυτό σου λέω δε θέλω τίποτα... πήγαινε σε άλλα πλάσματα να δώσεις τη χαρά! εγώ έχω τόση τώρα που άμα θες σε βοηθάω ευχαρίστως!
υγεία να υπάρχει και να μην σταματήσω ποτέ να ελπίζω, μόνο αυτό!
αλλά θα μου πεις "εδώ άντεξες τόσα χρόνια εκεί κάτω, τώρα θα κολλήσεις???" όχι στο υπόσχομαι!

καλή δύναμη σου εύχομαι άγιε μου Βασίλη με το μοίρασμα των δώρων στον κόσμο!και είπαμε άμα θες βοήθεια... στείλε τον Rudolph να με πάρει!
θα φοράω τη στολή μου κάτω από τα ρούχα μου αν χρειαστεί!

Σε φιλώ,

Ειρήνη

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Τι λες ρε????

Επειδή σήμερα διάβασα κάποιον που ουσιαστικά ρωτούσε πώς θα μπορούσε να οδηγεί πιωμένος και να μην το πιάνουν τα αλκοτέστ...

συγχύστηκα τόσο πολύ που και λίγα είπα...

θα του παραθέσω όμως του ανεγκέφαλου το ακόλουθο που βρήκα....

παραθέτω από despinaki1982.spaces.live.com/blog!1A587A71619E1009!198.entry

Ποτό και Οδήγηση

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αυτή αφήγηση ΠΡΕΠΕΙ να φτάσει στους Γονείς και τα Παιδιά όλου του Κόσμου:

Μαμά, βγήκα με τους φίλους μου. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει: «Να μην πιω αλκοόλ»...

Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό, που τόσο γλυκά με είχες συμβουλεύσει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.

Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή. Όταν το πάρτι τέλειωσε, όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου. Ήμουν σίγουρη ότι ήμουν καθαρή. Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε.....

Τώρα είμαι εδώ, ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να λέει: «Το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο».

Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή. Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι «αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει». Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ.

Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ τώρα πρέπει να πεθάνω. Γιατί το κάνουν αυτό μαμά? Αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές?

Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια. Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στον μπαμπά να είναι δυνατός. Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει αν θα οδηγούσε. Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ, τώρα να ήμουν ζωντανή...

Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο αδύνατη και αρχίζω να φοβάμαι μαμά... Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απελπισμένη... Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου πω πόσο σε αγαπάω. Σε αγαπάω μαμά....αντίο...

__________________________________________


Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια Δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε ένα δυστύχημα. Ενώ η κοπέλα πέθαινε, ψιθύριζε αυτές τις λέξεις...και η Δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη. Η ίδια Δημοσιογράφος άρχισε μια εκστρατεία εναντίον της οδήγησης υπό την επήρεια Αλκοόλ.


------------------------------------------------------------


Μην έχετε ψευδαισθήσεις: Ακόμη & ένα αλκοολούχο ποτό είναι αρκετό, για να επηρεάζει σοβαρά την ικανότητα σας να οδηγείτε καλά, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες σας να σκορπίσετε θάνατο.

και για όσους δεν το έχετε δει...

δείτε το ΤΩΡΑ

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Τα τραγούδια που με αγγίζουν...

Με κάλεσε η πριγκίπισσα να πω ποια τραγούδια με αγγίζουν...

(για να τα ακούσετε ~αν θέλετε~ σταματήστε το "σ'αγαπώ"...

το πρώτο και με διαφορά είναι τούτο εδώ... όποτε το ακούω "ταξιδεύω"... μεθάω... "χάνομαι".... με μαγεύει...

Regina Belle - Bab...

το επόμενο με καθηλώνει, όποτε το ακούω.... σα να σταματάει ο χρόνος... σα να μην μπορώ να ελέγξω σκέψεις... μυαλό... συναισθήματα... ειδικά στο τέλος που "σπαράζει", τις περισσότερες φορές βουρκωνω...

benny mardones - i...

μετά από "ξένα" ~όπως λέγαμε κάποτε~ μου αρέσει πάρα πολύ αυτό... ειδικά τα καλοκαίρια... με το που μπαίνει το καλοκαίρι το βάζω να το ακούω συνέχεια...
(παραθέτω μόνο την ελληνική μετάφραση που μου έστειλε ένας φίλος...)

Aïcha- Cheb Khaled

Σαν να μην υπήρχα
Πέρασε από δίπλα μου
Χωρίς ένα βλέμμα βασίλισσα του Saba
Είπα Aïcha πάρε τα πάντα είναι για σένα

Ορίστε οι πέρλες τα χρυσαφικά
Και χρυσό γύρω από τον λαιμό σου
Τα ώριμα φρούτα με γεύση από μέλι
Τη ζωή μου Aïcha αν μαγαπάς


Θα πάω όπου το φύσημά σου με οδηγήσει
Στις χώρες του ελεφαντοστού και του εβένου
Θα καταπραΰνω τα δάκριά σου τον πόνο σου
Τίποτα δεν είναι υπερβολικό για μία τόσο όμορφη

Aïcha Aïcha άκουσέ με
Aïcha Aïcha μην φύγεις
Aïcha Aïcha κοίταξέ με
Aïcha Aïcha απάντησέ μου

Θα απαγγείλω τις λέξεις τα ποιήματα
Θα παίξω τις μουσικές του ουρανού
Θα μαζέψω τις αχτίδες του ήλιου
Για να φωτίσω τα ονειρικά σου μάτια

Aïcha Aïcha άκουσέ με
Aïcha Aïcha μην φεύγεις

Είπε κράτησε τα χρυσάφια σου
Εγώ θέλω περισσότερα απ’ αυτά
Τα κελιά είναι κελιά
ακόμα και χρυσά
Θέλω τα ίδια δικαιώματα με σένα
Σεβασμό κάθε μέρα, δεν θέλω παρά αγάπη


η μελωδία όμως που χαρακτηρίζει τα καλοκαίρια μου, από τότε που την πρωτοάκουσα μέχρι σήμερα, είναι το "Enchantment" του δικού μας Chris Spheeris...
μια μαγική σύνθεση με την οποία "ταξιδεύω" από το 1992 ως τώρα...
παραλία,φεγγάρι και αυτή η μουσική...ε δε μεθάς???

από ελληνικά με διαφορά το τραγούδι που με αγγίζει είναι τούτο εδώ..

Greek - Giannis Pl...

γιατί ο μονάκριβός μου, όταν γνωριστήκαμε με καλούσε στο τηλέφωνο και μου το έβαζε συνέχεια! για να το βγάλω και από ringtone πέρασαν πολλάαα χρόνια!

δύο ακόμα τραγούδια που με ταξιδεύουν είναι τα τραγούδια που συνδυάστηκαν με την επίσημη έναρξη του κοινού μας ταξιδιού ... το "όλα σε σένα τα βρήκα" που χορέψαμε και το "δε ζω χωρίς εσένα "... κάθε φορά που τα ακούω χαμογελάω...για πολλή ώρα μετά...

γενικά, επειδή ακούω συνέχεια μουσική, είμαι σίγουρη ότι όλο και κάποιο έχω αδικήσει(κυρίως από τον Πάριο ή την Αλεξίου)... οπότε δηλώνω ότι διατηρώ το δικαίωμά μου να επανέλθω με συμπληρωματική ανάρτηση, όποτε θελήσω!

χα! παίζουμε!
edit: να ήδη ξέχασα... Το "απόψε θέλω να πιω.." της Αλεξίου.... ό,τι πιο δυνατό... έτσι απλά...
δε με αγγίζει μόνο... με "στέλνει"... και γουστάρω να το χορεύω! τρελά όμως!

αυρούλα μου δεν έχω ξεχάσει την πρόσκλησή σου...απλά επειδή θέλω να αναφερθώ σε δυο λατρεμένα πρόσωπα της ζωής μου κάθε φορά θέλω και προσθέτω και άλλα στην ανάρτηση... θέλω να είναι ξεχωριστή... σαν και αυτά!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Χριστουγεννιάτικο παζάρι απο Το Χαμόγελο του Παιδιού



ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΑΠΟ «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ


Ο Σύλλογός μας «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για άλλη χρονιά, πραγματοποιεί χριστουγεννιάτικο παζάρι στην Αίθουσα του Μετρό στο Σύνταγμα

από τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007 μέχρι και
την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007
από τις 8 το πρωί μέχρι και τις 9 το βράδυ.

Χριστουγεννιάτικες μελωδίες, παιδικές κατασκευές, χριστουγεννιάτικα στολίδια και δώρα θα ντύσουν γιορτινά για άλλη μία φορά την Αίθουσα του Μετρό.
Πέρασαν 12 χρόνια, σίγουρα δημιουργικά αλλά και δύσκολα. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να καλύψει χιλιάδες προβλήματα που αφορούν τα παιδιά. Μέρα με τη μέρα όμως τα προβλήματα και οι ανάγκες αυξάνονται δραματικά.

Το μοναδικό πιστό και μόνιμο οικονομικό μας στήριγμα, όλα αυτά τα χρόνια, είναι ο απλός ο κόσμος και εταιρείες που μας εμπιστεύονται και στηρίζουν την προσπάθειά μας.

«ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» όμως έχει βρεθεί σε αδιέξοδο και είναι πλέον αδύνατον να καλύψει τις ήδη υπάρχουσες ανάγκες και αυτές που καθημερινά προκύπτουν.

Το χριστουγεννιάτικο παζάρι μας έχει σκοπό την οικονομική στήριξη των σκοπών του Συλλόγου μας, καθώς και την αφύπνιση του κόσμου αλλά και του κράτους. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι τα παιδιά είναι το μέλλον μας. Είναι ευθύνη όλων μας να στηρίξουμε όλα τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο και να τους δώσουμε αυτά που δικαιούνται. «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» αυτό προσπαθεί να κάνει, όχι με λόγια αλλά με πράξεις. Η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη για να συνεχίσει να παρέχει ολοκληρωμένη και ποιοτική φροντίδα στα παιδιά.

Το χριστουγεννιάτικο παζάρι αποτελεί την αρχή μιας σειράς εκδηλώσεων για την επιβίωση του Συλλόγου μας. Στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας, θα πραγματοποιηθεί ο 2ος Ραδιοτηλεμαραθώνιος στο ALTER από τις 15 έως τις 25 Δεκεμβρίου.

Σας περιμένουμε όλους στο ΜΕΤΡΟ. Ελάτε να βοηθήσετε. Ακόμη και 1 ευρώ είναι πολύτιμο για μας, για τα παιδιά.




Στουρνάρη 16, Αθήνα, Τ.Κ. 106 83,

Τηλ: 210 3306140
Fax: 210 3843038


Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Καλή βδομάδα να έχουμε!

μου το έστειλαν! το βρήκα έξυπνο... εξάλλου ο Αρκάς είναι λατρεμένος!
ΥΓ 1 η πριγκίπισσα λόγω ηλικίας να ζητήσει τη γονική συναίνεση!
ΥΓ2 ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές! επιφυλάσσομαι!
ΥΓ3 Αρρώστησα! Αλλά μη φοβάστε δεν κολλάει μέσω νετ!
ΥΓ4 Ραντεβού στα σπιτικά σας για καφέ το πρωί!
Σας φιλώ όλους και όλες!

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Γιορτάζουμε!




Γιορτάζουμε!!!!

πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια!!! γιορτάζουμε σας λέω!!!! βασικά γιορτάζει ο καλός μου... γιορτάζει η κολόνα του σπιτιού μου (για να μην έχετε απορία η πρώτη αριστερά!) και όπως καταλαβαίνετε ΠΑΝΙΚΟΣ (αν και το τραπέζι θα γίνει το Σάββατο~ για συγγενείς και φίλους...οπότε τα γλυκά τότε!) αλλά όπως και να έχει ένα τρέξιμο το ρίξαμε (ο πληθυντικός είναι ευγενείας, ε?) χτες μας ήρθαν και τα πράγματα επιτέλους~ σαλόνι-σύνθετο, οπότε φαντάζεστε χτες και σήμερα τι έγινε στο σπίτι~ μόνο τα μάρμαρα έμειναν στη θέση τους! αλλά δε με νοιάζει.... χαλάλι του...

Γ-Ι-Ο-Ρ-Τ-Α-Ζ-Ο-Υ-Μ-Ε!!!

(ραντεβού αύριο στα σπιτικά σας! να χαιρόσαστε όσους και όσες έχετε που γιορτάζουν! και αυτοί-ες εσάς!!! :D)


έτσι...



Ό,τι πιο δυνατό!
έτσι... απλά!

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Τί έμαθα σήμερα!





και ναι!!!

σήμερα έμαθα κάτι πολύ χρήσιμο!!!

Κάθε βασιλιάς της τράπουλας αντιπροσωπεύει και έναν πραγματικό βασιλιά από την Ιστορία.
Σπαθιά: Βασιλιάς Δαυίδ
Μπαστούνια: Μέγας Αλέξανδρος
Κούπες: Καρλομάγνος
Καρό: Ιούλιος Καίσαρας


όχι τίποτα άλλο... αλλά να ξέρω ποιον βρίζω κάθε φορά!

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Μια καλημέρα είναι αυτή...


Χαμογελάς...

-Καλημέρα!
-...(σιωπή...)
-γκουπ! (ήχος καλημέρας που πέφτει στο έδαφος!)

Προχωράς να πας στη δουλειά σου το πρωί και βλέπεις κάποιον-α να έρχεται από απέναντι ...δεν τον-την ξέρεις, αλλά βγαίνει από το χώρο που θα πας...τα βλέμματά σας συναντιούνται...

Σκέφτεσαι "μια καλημέρα θα την πω! "

Εξάλλου είναι του Θεού, όπως λένε...Να ξεκινήσει καλά η μέρα! Άνθρωποι είμαστε... ας έχει γίνει έτσι η ζωή μας... άνθρωποι είμαστε ακόμα ρε γμτ...

Χαμογελάς και ανοίγεις το στόμα σου για να μιλήσεις... Μόλις το κάνεις αυτό,λες και κάτι στο χώρο ειδοποιεί το "στόχο" και ξάφνου χαμηλώνει το βλέμμα του σα να τον χτύπησε ρεύμα... λες καλημέρα, αλλά πια είναι αργά... κοιτάει τον τοίχο του, ακούει τις σκέψεις του, μιλάει στη μοναξιά του... το βλέμμα σου κάνει γκελ στα μαλλιά του, πάει στον ουρανό και επιστρέφει στον αριστερό του ώμο...

μια καλημέρα είναι αυτή πες την και ας πέσει κάτω.... και έπεσε... και πέφτει... κάθε μέρα πολλές φορές...
Πόσες ζωές έχει πια αυτή η καλημέρα???
Γιατί σκοπεύω να τις εξαντλήσω όλες!
ε μα πια...

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Ήταν ένα Σ/Κ και πέρασε!

Σάββατο
πρωινό ξύπνημα στις 7.15
βάλε πλυντήριο
άπλωσε τα ρούχα
πλύνε πιάτα από την προηγουμένη
αναχώρηση στις 9.30 από το σπίτι, επιστροφή στις 4 παρά...
ξανά αναχώρηση στις 5.15 και επιστροφή στις 12.30 το βράδυ...

Κυριακή
πρωινό υποχρεωτικό ξύπνημα δεν είχε... σαν ψέμα έμοιαζε... Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο!!!
αναχώρηση στις 6 το απόγευμα και επιστροφή στις 12 πάλι το βράδυ... (ευτυχώς που τα απογεύματα ακολουθούσε και ο καλός μου!)

να βράσω τις ασχολίες μου...

πάλι καλά που υπάρχουν και τα Σαββατοκύριακα να ξεκουραζόμαστε! :(

ουφ! ευτυχώς που ήρθε η δευτέρα και πήγα στη δουλειά! :)


καλή εβδομάδα είπα???