Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

τσα! να'μαι πάλι εδώ!

Και όμως συμβαίνουν θαύματα! μετά από 2,5 προς 3 μήνες μακριά από υπολογιστή και ίντερνετ το καλό μου το pc αποφάσισε να με λυπηθεί και να μου το κάνει το δώρο!!! αφού πήραμε την τελευταία διαθέσιμη θύρα της περιοχής για το ίντερνετ ("οι επόμενες κανείς δεν ξέρει πότε θα δημιουργηθούν!" κατά τους τεχνικούς του οτε), αφού "χτύπησε ο σκληρός μας" και ευτυχώς δεν σκοτώθηκε - που σημαίνει ότι κατάφερε ένας "γιατρός" να σώσει αρκετά τα αρχεία που είχαμε μέσα, αν και του πήρε κοντά 3 βδομάδες (και να αποτρέψει το επερχόμενο εγκεφαλικό να με βρει) πλέον σουλατσάρουμε στο διαδίκτυο!!! δεν το πιστεύω! χαμογελάω στην αρχική μου σελίδα (google.gr), έχω πατήσει ήδη πόσες αναζητήσεις δίχως λόγο, έχω κάνει μια περαντζάδα από φιλικά sites και τελικά το παραδέχομαι!!! μου έλειψε!!! ένα ψιλο-χοντρο-εθισμό τον έχω τελικά αποκτήσει με το "μωρό μου"... αφού πέρναγα και του έριχνα λοξές ματιές, μέχρι και μούτρα του έκανα που δε λειτουργούσε! τελικά όμως μου έκανε τη χάρη!!! αλλά το ομολογώ! έχω χάσει τη φόρμα μου! θέλω ξανά προπόνηση.. να θυμηθώ που είναι τα γράμματα στο πληκτρολόγιο, να μπορώ να κάνω multitasking ξανά! (λες και έκανα πριν! βρε σεις, λέμε και καμιά χαζομάρα να περνάει η ώρα!) πω πω τα δαχτυλάκια μου σέρνονται στο πληκτρολόγιο! έχω τόσα που θέλω να κάνω... να βρω όλα τα σπιτικά σας και να μάθω τα νέα σας! (φαντάζομαι κάποιοι θα είναι περισσότερο χαζομπαμπάδες πια) να "ξαναπιούμε τον καφέ μας και να τα πούμε".. πω πω θέλω να ανοίξω 800 σελίδες και να τα μάθω όλα μονομιάς! δυστυχώς όμως δε γίνεται... θα το κάνω με ρέγουλα πια.. έχω και το μονάκριβό μου που μου λέει "δεν πιστεύω τώρα που έφτιαξε το pc να αράξεις εκεί?" "ε βρε καλέ μου θα κάτσω λιγάαααακι παραπάνω"... του απαντώ χαμογελώντας! και αυτός καταλαβαίνει... αλλά οι κούτες με τα βιβλία ή τα υπόλοιπα ατακτοποίητα πράγματα που ακόμα είναι μέσα στη μέση του σαλονιού δεν συμμερίζονται τις επιθυμίες μου... σε λίγο τα βιβλία θα αρχίσουν να βγαίνουν και να τακτοποιούνται μόνα τους... πω πω είχα ξεσυνηθίσει τελικά! ουφ!πολλές δουλειές θέλει ένα σπιτικό για να στηθεί πάλι από την αρχή... (σκέφτομαι να γράψω έναν οδηγό αγοράς καναπέδων, σύνθετου κοκ καθώς πλέον έχω γίνει ειδική στα ξύλα, στα υφάσματα, στις κατασκευές... θα τα πούμε μια άλλη φορά όλα αυτά όμως, ναι?)
πω πω μου λείψατε! η παρεούλα η καλή που μου κρατάγατε συντροφιά στις δύσκολες στιγμές στην "απομόνωση"... και αυτό δεν το ξεχνώ! ποτέ! να'στε όλοι καλά και να σας δίνει ο Θεός πάντα όση χαρά μου δίνατε τότε... ρε γμτ αλλιώς το ξεκίνησα και αλλιώς μου βγήκε... άντε μη με πάρουν τα ζουμιά... το σταματώ εδώ... φίλοι μου καλώς σας βρήκα και πάλι! καλό χειμώνα να έχουμε!