Κάποτε έγραφα σχεδόν κάθε μέρα και εδώ και κάμποσα χρόνια το'χω αμελήσει... Όμως είναι πάντα εδώ και με περιμένει, σαν το πιστό φίλο του ανθρώπου που περιμένει πάντα το αφεντικό του να γυρίσει, να του γλύψει με χαρά το πρόσωπο, τα χέρια, να βάλει απλά το κεφάλι του πάνω στα πόδια του και να τον κοιτάει με αυτά τα υπέροχα μάτια γεμάτα με λατρεία... Τελικά, ναι, χαίρομαι πολύ που το έφτιαξα το μπλογκ τότε... Χαίρομαι πολύ που είναι πάντα εδώ να "αποθηκεύω" χαρές, λύπες, φόβους, αγωνίες, προβληματισμούς, θυμό και γενικά ό,τι νιώθει κανείς... Χαίρομαι πολύ που γνώρισα μέσω αυτού υπέροχους φίλους μπλογκερ.... Χαίρομαι πολύ που υπάρχει ακόμα εδώ!
.jpg)
.jpg)
2 σχόλια:
Kοίτα τώρα σύμπτωση,μπήκα τελείως τυχαία στο μπλογκ σου και βρήκα σημερινή ανάρτηση! Εχω κι εγώ περιορίσει το μπλόγκιγκ αλλά μερικές φορές το ζητάω. Και δεν ξεχνάω τις ωραίες παρέες που κάναμε εδώ μέσα Καλημέρα!
Χαιρόμαστε που είσαι πάλι εδώ!
Δημοσίευση σχολίου