Δεν είναι όλα τα δάκτυλα ίδια κυρία μου!!!!

το διάβαζα και δεν το πίστευα....

Μικρή... ανθολογία των μπλογκ

Oι μπλόγκερ δεν θέλουν να δουν το βίντεο του Ζαχόπουλου, οι μπλόγκερ απαιτούν δεντροφύτευση της Πάρνηθας τώρα, οι μπλόγκερ διεκδικούν εφαρμογή του διευρυμένου ωραρίου στο μετρό. Ποιοι είναι λοιπόν οι μπλόγκερ με τα τόσο ανομοιογενή αιτήματα;

Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 100 εκατομμύρια μπλογκ σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων 15 εκατομμύρια ενεργά. Στην Ιαπωνία τα ανενεργά ή εγκαταλελειμμένα μπλογκ ονομάζονται «ισικόρο», δηλαδή βοτσαλάκια. Αν και υπήρχαν πρόγονοι του μπλογκ από τη δεκαετία του ’80 με τη μορφή δικτυακών ημερολογίων, newsletter κ.λπ., η λέξη μπλογκ καθαυτή γεννήθηκε το 1999 και στα αγγλικά χρησιμοποιείται είτε ως ουσιαστικό είτε ως ρήμα. Υπάρχουν μπλογκ πολιτικά, επιστημονικά, τεχνολογικά, φωτογραφικά και χιλιάδες άλλα είδη. Ορισμένοι μπλογκάρουν κατά μόνας και άλλοι σε ομάδες.

Κάθε εφημερίδα ή περιοδικό που σέβεται τον εαυτό του έχει ορισμένους ρεπόρτερ ή κριτικούς που διαθέτουν μπλογκ, αναμεσά τους, οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ο «Γκάρντιαν», το «Νιου Γιόρκερ» και φυσικά η «Καθημερινή». Κάθε άθλημα, κάθε πόλεμος, κάθε τυφώνας γεννάει μια νέα φουρνιά μπλόγκερ, οι οποίοι ενίοτε ξεπερνούν σε εγκυρότητα και ταχύτητα τα συμβατικά ΜΜΕ, επισημαίνει σε πρόσφατο άρθρο του το New York Review of Books. Για την όπερα μπορεί κανείς να διαβάσει το Sieglinde’s Diaries ή το My Favorite Intermissions, που συντάσσεται από τακτικούς επισκέπτες της Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης ή ακόμη το Opera Chic με έδρα το Μιλάνο, το οποίο παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στη Σκάλα. Για το Ιράκ υπάρχουν μπλογκ που γράφονται από Ιρακινούς μπλόγκερ, Αμερικανούς στρατιώτες ή ακαδημαϊκούς, όπως το Informed Comment του Χουάν Κόουλ, που αναλύει και μεταδίδει νέα από το μέτωπο. Το ενδιαφέρον στοιχείο των μπλογκ είναι ο τρόπος γραφής, η αμεσότητα και οι νεολογισμοί, που προκύπτουν από την τεχνολογική αργκό. Είναι δύσκολο να ανταγωνιστεί κανείς τους μπλόγκερ που επενδύουν τα γραπτά τους με μουσική υπόκρουση, βιντεάκια και links, τα οποία παραπέμπουν απευθείας τον χρήστη σε άλλες πηγές. Οσο για το στυλ γραψίματος, είναι ελλειπτικό, χωρίς σημεία στίξης. Μοιάζει με προφορικό λόγο και τα συναισθήματα ενίοτε περιγράφονται με σύμβολα όπως :-) ή :-( (που υποδηλώνουν χαρά και λύπη αντίστοιχα).

Ορισμένες φορές οι μπλόγκερ δεν γράφουν πρωτότυπα πράγματα, λειτουργούν καπως σαν επιμελητές, επιλέγοντας αξιοπρόσεκτα κείμενα και προσθέτοντας πνευματώδη σχόλια. Συνήθως οι άνθρωποι που διαθέτουν μπλογκ προσπαθούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον και να συνδεθούν με όσο το δυνατόν περισσότερα μπλογκ. Η δημοτικότητα ενός μπλογκ μπορεί να αποτιμηθεί με βάση τη συχνότητα με την οποία εμφανίζεται στα links άλλων μπλογκ ή ιστοσελίδων.

Για να κατακτήσουν λοιπόν τη δόξα στον κυβερνοχώρο, οι μπλόγκερ δοκιμάζουν τα πάντα, σκορπούν φήμες, διαδίδουν ψεύδη, δημιουργούν τεχνητές αντιπαραθέσεις, κατασκευάζουν ανύπαρκτα πρόσωπα και μεταδίδουν τα πλέον εξωφρενικά βίντεο, διεκδικώντας επάξια τον τίτλο των ιερόδουλων του κυβερνοχώρου. Το 2005 μία πρώην κάλλιτεχνις του στριπ τιζ από τη Μινεσότα και δεινή μπλόγκερ έγραψε ένα επιτυχημένο βιβλίο. Φέτος, το σενάριο της ταινίας «Τζούνο», που παίζεται αυτές τις μέρες και στους αθηναϊκούς κινηματογράφους.

από την καθημερινή... 07/02/2008

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_167424_07/02/2008_258371